Αποκαλυπτικά στοιχεία για τη δράση και τη στάση του υπουργού Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλου, τόσο στη διάρκεια της Μεταξικής δικτατορίας, όσο και στη διάρκεια της Κατοχής και τη μετέπειτα περίοδο του εμφυλίου πολέμου και μέχρι το 1950, προκύπτουν από στρατιωτικά έγγραφα (Φύλλο Μητρώου) που κατέθεσε το 1994 ο τότε υπουργός Αμυνας Γερ. Αρσένης, στη Βουλή για τη στρατιωτική κατάσταση των υπουργών και παρουσιάζει χτες η εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος".

Συγκεκριμένα, τα στρατιωτικά έγγραφα που είχε καταθέσει ο Γερ. Αρσένης ως υπουργός Αμυνας στη Βουλή το 1994 - αφορούσαν τους τότε υπουργούς της κυβέρνησης - φέρουν τον υπουργό Δικαιοσύνης σήμερα, Ευάγγελο Γιαννόπουλο, να προάγεται σε δεκανέα την 1η Φεβρουαρίου 1939 και την 1η Μαϊου του ίδιου έτους σε λοχία. Πρόκειται για τη φασιστική περίοδο Μεταξά, όπου είναι γνωστό με ποια κριτήρια γίνονταν οι προαγωγές... Μετά τον πόλεμο του 1940, ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται να κατατάσσεται εθελοντής λοχίας - 4ος συνορ. τομέας - και μ' αυτό το βαθμό μετατίθεται στο 22ο Σύνταγμα Πεζικού στις 5 Φεβρουαρίου του 1941.

Στη συνέχεια, ο Ε. Γιαννόπουλος, στην περίοδο της γερμανοϊταλικής κατοχής της χώρας, παρουσιάζεται να κατατάσσεται, στις 30 Ιουνίου 1941, ως λοχίας της Διεύθυνσης Χωροφυλακής Αρκαδίας "μεταταχθείς δυνάμει της 1282/282/20-6-1941 κοινής αποφάσεως Υπουργείων Εθνικής Αμυνας και Δημόσιας Ασφαλείας" και την ίδια μέρα να απολύεται από τη Δ/νση Χωροφυλακής Αρκαδίας. Ωστόσο, η στρατιωτική "καριέρα" του Ε. Γιαννόπουλου δε σταματά εδώ. Με βάση το ίδιο Φύλλο Μητρώου, στις 18 Οκτώβρη 1942, την περίοδο της κατοχής της χώρας, ο Ε. Γιαννόπουλος "εισήλθεν εις το Σώμα των Μονίμων Υπαξιωματικών Πεζικού, δυνάμει της υπ' αριθ. 212706/28.9.42 Δ.Υ. Εθν. Αμύνης".Εκτοτε, εμφανίζεται στο Φύλλο Πορείας όταν, στις 28 Μάρτη 1944 "προήχθη εις βοηθητικό ανθυπασπιστήν Πεζικού δυνάμει του από 28.3.44 Δ/τος Προέδρου Κυβερνήσεως, υπαχθείς εις το άρθρον 3 Ν/Δ 7001/41, δυνάμει της υπ' αριθ. 1185/15/2/44 Γν. ΑΣΥΣ κριθέντος βοηθητικού συνεπεία πολεμικού τραύματος, ληφθέντος εις την μάχη προς κατάληψιν του υψώματος 1328 (Πόγκραδετς) την 7ην Απριλίου 1941, ότε έφερε τον βαθμόν του μον. λοχία". Στο Φύλλο Μητρώου του αναφέρεται, επίσης, ότι ο Ε. Γιαννόπουλος προήχθη σε ανθυπολοχαγό την 31.8.45, σε λοχαγό την 16.9.48, σε ταγματάρχη την 16.9.53...

Για τις τελευταίες αυτές προαγωγές, ο Β. Γιαννόπουλος με επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα "ΕΤ", λέει ότι έγιναν μετά τη μεταπολίτευση "ύστερα από το νόμο 1285/82" - για την αναγνώριση της Εθνικής μας Αντίστασης. "Και έγιναν μαζί με τις προαγωγές και άλλων 250 περίπου μονίμων αξιωματικών που είμαστε στον ΕΛΑΣ, ύστερα από αποφάσεις αρμοδίων Οργάνων του Γενικού Επιτελείου Στρατού". Στην επτά σελίδων αναλυτική απάντησή του ο Ε. Γιαννόπουλος αναφέρεται στις κατά καιρούς μεταβολές που αναφέρονται στο Φύλλο Μητρώου του. Αδιευκρίνιστο, ωστόσο, μένει πώς "εισήλθε εις το Σώμα των Μονίμων Υπαξιωματικών Πεζικού στις 18-10-1942, δυνάμει της υπ' αριθ 212706/28.9.42 Δ.Υ. Εθν. Αμύνης 1944 - 28 Μαρτίου", ενώ είχε απολυθεί δεκαπέντε, περίπου, μήνες πριν, στις 30.6.1941, από τη ΔΧ Αρκαδίας; Κατά τα άλλα, αναφέρει: "Στις 18.10.1940, όταν συμπληρώθηκε η διετής θητεία μου με πρόταση του συνταγματάρχη διοικητή του ΙΧ Συνοριακού Τομέα, έγινε διετής ανακατάταξή μου στο Στρατό - κατά το νόμο... Και όταν συμπληρώθηκε η διετία έγινε μονιμοποίησή μου με Εγκύκλιο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης". Το οποίο υπουργείο λειτουργούσε, όπως και όλα τα υπουργεία, υπό την πρωθυπουργία διορισμένων από τους Γερμανούς οργάνων τους. Λειτουργία "ρουτίνας και "συντήρησης"" όπως τη χαρακτηρίζει ο Β. Γιαννόπουλος.