Με τον Κ. Πουλακίδα της "Αυγής" δε χρειάζεται να ασχοληθούμε άλλο. Μας προξενεί όμως εντύπωση πώς η "Αυγή", εφημερίδα η οποία έχει την ιστορία της στο χώρο του Τύπου, και που η οξεία αντιπαράθεση την οποία έχουμε μαζί της για τις απόψεις που υπερασπίζεται έχει καθαρά ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, έχει φτάσει στο σημείο να ενστερνίζεται απόψεις, που διοχετεύουν χαλκευμένα διάφορα επιτελεία περί "συνεργασίας ΜΑΤ - ΚΝΑΤ", "περί δυναμικής καταστολής άλλων χώρων νεολαίας" κλπ. κλπ. Οντως αποτελεί καινούριο στοιχείο στο χώρο του Τύπου αυτή η ανεύθυνη και εν πολλοίς ύποπτη φιλολογία περί "επιβεβαίωσης της συνεργασίας ΚΝΕ και Αστυνομίας". Εκτός και αν τα "αστυνομικά σενάρια", η υποδαύλιση μιας κατευθυνόμενης επίθεσης και εχθρότητας ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ, αποτελούν ιδεολογικά και πολιτικά επιχειρήματα κατά την "Αυγή". Γιατί οι πολιτικοί χαρακτηρισμοί του "Ριζοσπάστη" περί του αντικομμουνιστικού και προβοκατόρικου ρόλου, που μπορεί να έπαιξαν συγκεκριμένες εφημερίδες στην περίπτωση αυτή - πιθανόν αθέλητα, δεν έχει και τόση σημασία - πρέπει να γράφονται μήπως έστω και για λίγο τις σκεφτούν τουλάχιστον οι αρμόδιοι της εφημερίδας.

Ξεφυλλίζοντας ένα λεξικό, ερευνώντας τους χαρακτηρισμούς και τις λέξεις διαβάσαμε: "Προβοκάτορας: Αυτός που προκαλεί πράξεις για να υπάρξουν αντίποινα". Τι λέτε κύριοι της "Αυγής"; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνετε ότι τα γραφόμενά σας ενάντια στην ΚΝΕ, ενάντια στην περιφρούρηση της οργανωτικής επιτροπής της πορείας του Πολυτεχνείου, η υιοθέτηση της γραμμής της "Ελευθεροτυπίας" και των προκηρύξεων των "αναρχοφασιστικών συμμοριών", βοηθούν, συντελούν στην ιδεολογική και πολιτική κάλυψη - και μάλιστα από αριστερή, υποτίθεται, σκοπιά - των επιθέσεων που ακολούθησαν στα γραφεία του ΚΚΕ, στη δολοφονική επίθεση στη Νομική ενάντια στους φοιτητές; Δε λειτουργούν, αν μη τι άλλο, αντικειμενικά... προβοκατόρικα;