Μετά την ΠΥΡΚΑΛ,στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνει και η Ελληνική Βιομηχανία Οπλων.Ετσι, στο επιχειρησιακό σχέδιο που θα συζητηθεί τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη στο ΔΣ της ΕΒΟ, προβλέπεται μείωση του προσωπικού κατά 300 άτομα, σε πρώτη φάση, παραγωγική συρρίκνωση της επιχείρησης και στη συνέχεια ιδιωτικοποίησή της. Σε τρίωρη προειδοποιητική στάση εργασίας προχωρούν τη Δευτέρα οι εργαζόμενοι στα πέντε εργοστάσια και στα κεντρικά γραφεία της ΕΒΟ, με κοινή απόφαση των σωματείων τους.

Το επιχειρησιακό σχέδιο επαναφέρει το σενάριο της συγχώνευσης με την ΠΥΡΚΑΛ και της "εξυγίανσης" και των δύο, μέσω της συρρίκνωσης. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι θα μεταφερθεί η δραστηριότητα του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας στο εργοστάσιο της ΕΒΟ στο Λαύριο. Να σημειώσουμε ότι στο επιχειρησιακό σχέδιο της ΠΥΡΚΑΛ, που αποφασίστηκε στο ΔΣ προχτές, στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης, γινόταν λόγος για μετεγκατάσταση συνολικά της επιχείρησης και για πώληση των οικοπέδων της σε Ελευσίνα, Λαύριο, Υμηττό.

Στο "μάτι" έχει μπει και το εργοστάσιο της ΕΒΟ Μάνδρας, για το οποίο "εκτιμάται" ότι έχει ελάχιστες παραγωγικές δυνατότητες και προτείνεται η συρρίκνωσή του και η μετατροπή του σε μικρό μηχανουργείο.

Οσον αφορά τους εργαζόμενους, τα μαντάτα είναι "μαύρα". Προβλέπεται η αποχώρηση 300 εργαζομένων με τη μορφή των μετατάξεων, ενώ γίνεται λόγος και για πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ή και "οικειοθελείς" απολύσεις. Επίσης προβλέπεται η κατάργηση του δικαιώματος της ειδικότητας και οι εργαζόμενοι πλέον υποχρεώνονται να πηγαίνουν σε όποια εργασία, σε όποιο χώρο ή εργοστάσιο και για όσο θέλει η εταιρία! Παράλληλα αναφέρεται ότι δεν αναγνωρίζονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι στο χώρο. Τέλος, προβλέπεται πως για την κάλυψη αναγκών θα προσλαμβάνεται εποχικό προσωπικό, προμηνύοντας για ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και επιβολή ελαστικών μορφών εργασίας.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση πιέζει να εγκριθεί το επιχειρησιακό σχέδιο τη Δευτέρα, εκβιάζοντας πως σε αντίθετη περίπτωση δε θα δοθεί το υπόλοιπο μέρος του δανείου που περιμένει η εταιρία, ύψους 2 δισ. δρχ., και δε θα καταβληθούν οι μισθοί. Στο μεταξύ, η επιχείρηση υπολειτουργεί, καθώς δεν της δίνονται μεγάλες παραγγελίες, ενώ και όσες παραγγελίες έχουν παρθεί που αφορούν κυρίως συμπαραγωγές με ξένες εταιρίες, δεν μπορούν να ξεκινήσουν γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για πρώτες ύλες.