"(...) Ο Βάρναλης έκανε πάντοτε υψηλή τέχνη (...). Εκανε τέχνη που με μέσα απλά και καθαρά γινόταν αμέσως προσιτή στο λαό. Με τους ομότεχνούς του ήταν αυστηρός, κυρίως όταν ξεστράτιζαν τις σφαίρες της μεταφυσικής ή της ασάφειας, αλλά απλός και γλυκός στις ανθρώπινες σχέσεις του. Αγαπούσε τους απλούς ανθρώπους και αυτοί του το ανταποδίδανε. Πολύ τους άρεσε ν' ακούν το Βάρναλη να τους λέει, πως αν ήταν θεολόγος θα μπορούσε ν' αποδείξει την ύπαρξη του Παντοδύναμου μ' αυτά τα τρία θαύματα: τη θάλασσα, τη γυναίκα και τη φασουλάδα! Ρωμηός ως το κόκαλο και μαζί αφιερωμένος αγωνιστής για τα δίκαια του λαού του, για την ειρήνη του κόσμου και τη δημοκρατία".