Μια από εκείνες τις φωτογραφίες, που, πράγματι, αξίζουν όσο χίλιες λέξεις, είναι το στιγμιότυπο των χιλιάδων γελαστών προσώπων, των χιλιάδων σφιγμένων γροθιών με το σήμα της νίκης, που, φεύγοντας από τις Μικροθήβες, γυρνούσαν προχτές στον προορισμό τους. Γιατί οι πάντες πλέον έχουν καταλάβει - είτε το ομολογούν είτε όχι - ότι προορισμός των αγροτών δεν είναι οι εθνικές οδοί. Οι εθνικές οδοί είναι το "μεγάφωνο", που θα χρησιμοποιηθεί, όσες φορές χρειαστεί, για να γίνει σαφές ότι ο προορισμός και στόχος του αγώνα των ξωμάχων δεν είναι άλλος από το να μείνουν στα χωριά τους. Να μείνουν και να ζήσουν σαν άνθρωποι στον τόπο τους. Εκεί, δηλαδή, από όπου τους εξοστρακίζει η πολιτική της κυβέρνησης και των Βρυξελλών.

Την απόφαση αυτή των αγροτών να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους στη ζωή και τη δουλιά, δεν μπορούν να την παραγνωρίζουν και, πολύ περισσότερο, να την αγνοούν οι επίδοξοι "νεκροθάφτες" του 50% του αγροτικού πληθυσμού. Γιατί τότε, δε θα βγουν, όπως σήμερα, απλώς ηττημένοι από την αγροτική εξέγερση. Θα βγουν κατατροπωμένοι από έναν αγώνα, που τη διάρκεια και τον προσανατολισμό του εγγυώνται το βάθος των προβλημάτων και το βάθος του προβληματισμού και της οργής, που προκαλεί η στάση της κυβέρνησης. Αυτό ακριβώς το συμπέρασμα, ότι η θέληση και η δύναμη της οργανωμένης πάλης του λαού είναι ισχυρότερη από κάθε αντιλαϊκό σχέδιο και μηχανισμό, είναι η μεγάλη επιτυχία, το ουσιαστικό μήνυμα της μεγαλειώδους νίκης που κατήγαγε ο ηρωικός αγώνας των αγροτών.

Πρόκειται για νίκη ολόκληρου του λαϊκού κινήματος. Σε αυτή τη φάση του συγκλονιστικού αγώνα των αγροτών, που ξεκίνησε από τον περασμένο Δεκέμβρη, αναδείχτηκαν τα "υλικά", με τα οποία μπορεί να μπολιαστεί το έδαφος, το θεμέλιο, πάνω στο οποίο θα χτιστεί η λεωφόρος του μέλλοντος για τον τόπο. Είναι το έδαφος, πρώτα και κύρια, της λαϊκής ενότητας που αποτελεί το "απόρθητο φρούριο" των αγροτών. Είναι, ταυτόχρονα, η αποφασιστικότητα που χαρακτηρίζει τους κολίγους. Είναι η αγωνιστικότητα που διέπει τις κινητοποιήσεις τους. Είναι η καταπληκτική πειθαρχία που επικρατεί στον "στρατό" των ξωμάχων, η οποία αναδεικνύει το μεγαλείο της δημοκρατίας που γεννιέται - και, παράλληλα, τροφοδοτείται - μέσα στους λαϊκούς αγώνες. Είναι, δηλαδή, όλα αυτά τα παραπάνω, εκείνα που αποδεικνύουν ότι η πάλη των αγροτών κατάφερε να είναι μεγαλειώδης, επειδή ανέδειξε την αξία ενός πράγματος: Την αξία της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ του λαϊκού αγώνα. Εδώ βρίσκεται η νίκη των αγροτών, που την καθιστά νίκη όλου του λαού.

Παράλληλα, ο αγώνας των αγροτών κατάφερε να σημειώσει μια επιτυχία, που θα εξαργυρώνεται σε κάθε μέτωπο της λαϊκής πάλης από δω και πέρα. Είναι η επιτυχία της προσέγγισης, της συμπαράστασης, της αλληλοκατανόησης, με δυο λόγια, της αλληλεγγύης που οικοδομήθηκε ανάμεσα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και εκδηλώθηκε με συγκινητικό τρόπο στο πλευρό των αγροτών. Οι χιλιάδες εργάτες, καθηγητές, φοιτητές, δάσκαλοι, οικοδόμοι, διανοούμενοι, που βρέθηκαν την Κυριακή στις Μικροθήβες για να διαδηλώσουν ότι ο αγώνας των αγροτών είναι δικός τους αγώνας, είναι η δεύτερη μεγάλη νίκη του αγροτικού ξεσηκωμού. Είναι η νίκη της συνειδητοποίησης ότι ο αγώνας είναι κοινός και πως απέναντι στο ενιαίο και αντιδραστικό μέτωπο που έχει συστήσει το μεγάλο κεφάλαιο ενάντια σε όλα τα λαϊκά στρώματα, τα τελευταία μόνο μια επιλογή έχουν: Τη σφυρηλάτηση του δικού τους ενιαίου, κοινού, μαζικού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης.

Από το "σακούλι των επιτυχιών" της αγροτιάς, δεν πρέπει να ξεχαστούν μερικές ακόμα. Οπως τα ισχυρότατα πλήγματα που δέχτηκε η επιχείρηση μετατροπής των κομματικών ταυτοτήτων σε ανάχωμα για την εκδήλωση της αγανάκτησης και της διεκδίκησης του δίκιου του λαού. Μαζί με την αποτυχία των κυβερνώντων να κομματιάσουν την πάλη των αγροτών με τη μέθοδο των "κόκκινων", "πράσινων" και "γαλάζιων" τρακτέρ, οι εξουσιαστές παγιδεύτηκαν μέσα στο δικό τους "ναρκοπέδιο". Ο εκφοβισμός, η τρομοκρατία, η συκοφαντία, η επιχείρηση καλλιέργειας "κοινωνικού εμφύλιου", η ποινικοποίηση των αγώνων, ο πεμπτοφαλαγγιτισμός, οι ύβρεις μετατράπηκαν σε μπούμερανγκ για το "νέο" ήθος και ύφος των εξουσιαστών. Εξουδετερώθηκαν και αποδείχτηκαν πολύ λίγα για να ανακόψουν και, πολύ περισσότερο, να ματαιώσουν την αγροτική εξέγερση.

Κοντά σε όλα αυτά, οι αγρότες μπορούν επίσης να είναι σίγουροι για ένα ακόμα: Κανείς τώρα δεν μπορεί να κάνει ότι ...δεν τους ξέρει. Κανείς δεν μπορεί να τους φέρεται σαν να μην υπάρχουν. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ...δεν άκουσε τα προβλήματά τους. Οι αγώνες τους ανέδειξαν ακόμα παραπέρα το αγροτικό πρόβλημα, που οι κυβερνώντες είναι καταδικασμένοι να ...σκοντάφτουν επάνω του μέχρι να λυθεί. Ακόμα χειρότερα για αυτούς, έγινε σαφές ότι το αγροτικό πρόβλημα είναι από εκείνα τα προβλήματα, που, για να λυθούν, απαιτείται η ανατροπή όσων το προκαλούν. Μια ανατροπή, που θα επέλθει από τον ενιαίο αγώνα όλου του λαού και του κινήματός του.