Ολο τον τελευταίο καιρό εκείνοι που εξαρτούν τον πολιτικό τους λόγο και πρακτική στην "απ' έξω" βοήθεια, περίμεναν με κομμένη την ανάσα την εκδήλωση της λεγόμενης αμερικάνικης πρωτοβουλίας για το Κυπριακό. Και ενώ πολλοί από αυτούς ξενύχτησαν συντονισμένοι στο CNN ή περιμένοντας τα τηλεγραφήματα από τα Πρακτορεία ειδήσεων, πριν λίγες μέρες στην ομιλία του Αμερικανού Προέδρου στο Κογκρέσο για να αποκωδικοποιήσουν τις κρυφές του επιθυμίες, οι ειδήσεις ήρθαν από αλλού χωρίς κώδικα και με τον πιο κυνικό και απροσχημάτιστο τρόπο.

Η μια αφορά τη δήλωση του ίδιου του Προέδρου των ΗΠΑ την περασμένη Παρασκευή όπου παραβιάζοντας κάθε έννοια όχι μόνο διπλωματικού προσχήματος αλλά και λογικής βγαίνει "σαν να του πέφτει λόγος" και τάσσεται κατά της απόφασης της κυβέρνησης ενός ανεξάρτητου κράτους, να αγοράσει το ρωσικής προέλευσης αντιαεροπορικό αντιβαλλιστικό σύστημα S - 300.

Ομως η επιστολή του ΓΓ του ΟΗΕ ξαναφέρνει απροκάλυπτα το ζήτημα του τρόπου επιβολής του αμερικάνικου "δίκιου" - σκοπού, ανεξάρτητα αν δεν έχει καμία σχέση όχι μόνο με το δίκαιο αλλά ούτε καν με τη στοιχειώδη λογική. Γιατί λογικά προκύπτουν εύλογα ερωτήματα. Για παράδειγμα από πού αντλεί ο Κ. Ανάν το δικαίωμα να αλλάζει την πολιτική του ΟΗΕ "μέσα σε μια νύχτα"; Δεν πηγάζει η πολιτική αυτή από τα ψηφίσματα των ολομελειών του οργανισμού και από τις αποφάσεις των άλλων συλλογικών του οργάνων; Αυτές οι συλλογικές αποφάσεις δεν αντλούνται με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου; Ο οποιοσδήποτε εκλέγεται για οποιονδήποτε λόγο καινούριος Γραμματέας, έχει και τη δυνατότητα στα ξαφνικά να "κόβει και να ράβει" την πολιτική ολόκληρου του οργανισμού σύμφωνα με τις επιδιώξεις εκείνων που τον προώθησαν; Απαιτεί για τους μεν που επιβάλλουν, μεγάλο κυνισμό και για τους δε που δέχονται, μεγάλη εθελοτυφλία, για να μην γίνεται "και από τον ήλιο πιο λαμπρή" η αλήθεια στα παραπάνω ερωτήματα.

Οι ΗΠΑ τη "δουλιά τους κάνουν" και επιδιώκουν να επιβάλουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους το δίκιο του ισχυρότερου μέσα από τακτικές "μονάζυγά" δικά μας. Αυτό δε σημαίνει πως ο υπόλοιπος κόσμος είναι υποχρεωμένος απότομα να σταματήσει να σκέφτεται και πολύ περισσότερο να αντιστέκεται στο άδικο και τον παραλογισμό.