- Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Λαυρίου έχουν συζητηθεί αλλεπάλληλες αιτήσεις εταιριών πετρελαιοειδών. Τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο για το σχεδιασμό της πόλης του Λαυρίου;

- Από ό,τι έχει φανεί μέχρι στιγμής, η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου έχει συνδέσει την προοπτική του Λαυρίου αποκλειστικά με τα σχέδια της κυβέρνησης. Με τα σχέδια, δηλαδή, για εξυπηρέτηση των όποιων αξιώσεων διαφόρων ιδιωτών, που εμφανίζονται ως "επενδυτές" για την περιοχή.Σιγά - σιγά, αποκαλύπτεται η πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων, που έχουν επιλέξει ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, οραματίζονται για το Λαύριο το ρόλο του Κέντρου Διερχομένων Εμπορευμάτων και Ανθρώπων. Εντάσσουν το Λαύριο, σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό της Περιφέρειας Αττικής. Η ανάπτυξη της περιοχής, οι υποδομές, η βιομηχανική ζώνη, η ρύθμιση της γης, ο πολεοδομικός σχεδιασμός, όλα υποτάσσονται σ' αυτόν το ρόλο: Το Λαύριο - πόρτα της Αττικής. Εννοώντας μόνο την ανάπτυξη του λιμανιού, πέρα κι έξω από τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες της περιοχής.

- Είναι δυνατόν να γίνει τέτοιο λιμάνι στο Λαύριο;

- Οχι. Τόσο η θέση του λιμανιού, όσο και το μέγεθός του δεν επιτρέπουν να γίνει λιμάνι μεγέθους Πειραιά. Επίσης η εγκατάσταση του αεροδρομίου στα Σπάτα επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές στην Αττική. Ουσιαστικά, η Αθήνα επεκτείνεται προς τα Μεσόγεια. Το συγκεκριμένο αεροδρόμιο, αν λειτουργεί πλήρως, θα εξυπηρετεί 50 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο και 900.000 εμπορεύματα. Από την πλευρά του, το λιμάνι του Πειραιά έχει φτάσει στα όριά του, και από την άποψη της διακίνησης επιβατών, αλλά και εμπορευμάτων.

Από ό,τι φαίνεται - αφού κανείς δεν μπορεί να ενημερώσει υπεύθυνα από την κυβέρνηση - οι κρατούντες θέλουν να μεταφέρουν στο Λαύριο όλες τις δραστηριότητες, που ενοχλούν την περιοχή του Πειραιά. Επειτα, μπαίνει και το θέμα της τροφοδοσίας του αεροδρομίου με κηροζίνη.

Στο σημείο αυτό του σχεδιασμού, μπαίνουν και οι επιχειρηματίες, που ζητούν να εγκαταστήσουν δεξαμενές πετρελαιοειδών στο Λαύριο, μέσα και έξω από το λιμάνι και κανείς δε διασφαλίζει ότι δε θα διακινούν και κηροζίνη στο μέλλον, αν τους ζητηθεί. Επιπλέον, οι διάφοροι εφοπλιστές, που δραστηριοποιούνται σε εμπορικό, επιβατικό και τουριστικό τομέα, ζητούν από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας τη χρήση του λιμανιού. Μέσα σ' αυτό το τοπίο και με τη μαζική ανεργία, που υπάρχει, βλέπουμε ότι η ανάπτυξη, όπως τη θέλουν, δεν πρόκειται να υπηρετήσει τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους άνεργους της περιοχής.

- Τι απαντά σ' αυτούς τους σχεδιασμούς η "Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση";

- Θέλουμε ανάπτυξη βιομηχανική, που να εξασφαλίζει κάποιες σταθερές θέσεις εργασίας, γιατί μόνο έτσι θα απορροφηθεί μέρος της ανεργίας. Και καθώς ο παράγοντας που θα καθορίσει την ανάπτυξη του Λαυρίου είναι το λιμάνι και έχοντας υπόψη ότι είναι χώρος εργασίας, μέσα στην πόλη, στην καρδιά του εμπορικού κόσμου και ότι το μέγεθός του είναι μικρό, προτείνουμε μια ανάπτυξη, όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένη εμπορικά, επιβατικά και τουριστικά. Ετσι ώστε καμία από μόνη της να μην μπορεί να καθορίσει το στίγμα του Λαυρίου και να χωρούν και οι τρεις.

Θέλουμε την ανάπτυξη μικρής ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και ανάπτυξη μιας"ελεύθερης ζώνης". Στο λιμάνι πρέπει να υπάρξει και ανάπτυξη των αλιευτικών δραστηριοτήτων. Δε θέλουμε να μεταφερθούν οι περιβαλλοντικά οχλούσες δραστηριότητες του Περάματος, ούτε μεγάλος αριθμός επιβατικών πλοίων και εμπορευμάτων. Το Λαύριο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλες τις ανάγκες της Αττικής.

Ε. Γ.