Μήνες πριν τελειώσει ο περασμένος χειμώνας, ηγετικά στελέχη των Κοσσοβάρων Αλβανών - "μετριοπαθείς", αλλά και αυτονομιστές - δεν παρέλειπαν να δηλώνουν - δίχως απαραίτητα ερώτηση δημοσιογράφων... - πως αυτή "την άνοιξη οι συγκρούσεις στο Κοσσυφοπέδιο θα πάρουν διστάσεις μεγάλης σύρραξης". Σε παρόμοιες και ουχί "προφητικές" προβλέψεις προέβαιναν, την ίδια ώρα, διπλωματικοί παράγοντες της κυβέρνησης Κλίντον, που περιδιάβαιναν στα Βαλκάνια, προπαγανδίζοντας τα σχέδια της πολιτικής της Ουάσιγκτον στην περιοχή. Μέσα σε ενάμιση μήνα, τα αρχικά σχέδια των ΗΠΑ έγιναν ξεκάθαρα.

Αντιπροσωπείες Γιουγκοσλάβων και Κοσσοβάρων Αλβανών υποχρεώθηκαν να μεταβούν απρόθυμα - αμφότεροι για ετέρους λόγους - στο τραπέζι των λεγόμενων ειρηνευτικών συνομιλιών της Γαλλίας. Εκεί, οι Σέρβοι διαπίστωσαν -σίγουρα όχι έκπληκτοι - πως η αμερικανική "ειρηνευτική συμφωνία" δεν ήταν τίποτε άλλο από τη θανατική τους καταδίκη: Η παράδοση του Κοσσυφοπεδίου σε πολυάριθμες ΝΑΤΟικές δυνάμεις, που τάχα θα ήλεγχαν την τήρηση της πολύκροτης "συμφωνίας". Για τους γνωστούς λόγους αρνήθηκαν να ενδώσουν, πληρώνοντας το εξίσου γνωστό σ' όλους μας τίμημα των ΝΑΤΟικών επιδρομών. Οι δε Κοσσοβάροι Αλβανοί, αφού διχάστηκαν στα δύο ("παράγοντας" μια νέα "ηγεσία" που δέθηκε στο άρμα των ΗΠΑ με αρχηγό τον Χασίμ Χάτσι), αναγκάστηκαν το Μάρτη να υπογράψουν μονομερώς τη συμφωνία, για να μεταβούν στη συνέχεια - για περαιτέρω οδηγίες; - στην Ουάσιγκτον!

Ομως, απ' την αρχή της η φετινή χρονιά ξεκίνησε με τους χειρότερους οιωνούς,όπως η αμφιλεγόμενη σφαγή στο Ράτσακ στις 15 Γενάρη.Οι αρχικές πληροφορίες έλεγαν πως 45 Αλβανοί Κοσσοβάροι σφαγιάστηκαν τάχα εν ψυχρώ στη συγκεκριμένη πόλη, ενώ τα περισσότερα - κυρίως αμερικανικά ΜΜΕ - υπαινίσσονταν ως δράστες Σέρβους στρατιώτες.

Στις 29 Γενάρη ανακοινώνεται η αλήθεια πως 24 Κοσσοβάροι Αλβανοί σκοτώνονται στη διάρκεια επιδρομής σερβικών δυνάμεων σε κρησφύγετο ανταρτών. Οι δυτικές δυνάμεις απαιτούν από τις άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές να παραστούν σε "ειρηνευτικές" συνομιλίες, με την απειλή ότι θα αντιμετωπίσουν ΝΑΤΟικές αεροπορικές επιδρομές.

Τελικώς, μετά από ασφυκτικές πιέσεις, οι δύο πλευρές συμφωνούν να μεταβούν σε συνομιλίες με διεθνή μεσολάβηση, γι' αυτό και μεταβαίνουν στο μεσαιωνικό πύργο του Ραμπουγέ στη Γαλλία, συμμετέχοντας σε διαπραγματεύσεις από τις 6 έως 17 Φλεβάρη.Ο πρώτος γύρος συνομιλιών αποβαίνει ουσιαστικά άκαρπος, όπως και ο δεύτερος που ακολουθεί στις 18 Μάρτη.Ο δεύτερος γύρος διαρκεί μόλις τρεις μέρες, με μόνο αποτέλεσμα τη μονομερή υπογραφή της λεγόμενης ειρηνευτικής συμφωνίας των Αμερικανών από το κλιμάκιο των Κοσσοβάρων Αλβανών.

Στο διάστημα Φλεβάρης - Μάρτης, οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις πραγματοποιούν απανωτές επιχειρήσεις - "σκούπα" κυρίως κατά μήκος της μεθορίου με την ΠΓΔΜ, ενώ οι αντάρτες κλιμακώνουν τις επιθέσεις κατά Σέρβων αστυνομικών και πολιτών.

Στις 20 Μάρτη,οι διεθνείς επιβεβαιωτές του ΟΑΣΕ εγκαταλείπουν το Κοσσυφοπέδιο, ενώ οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις δεν περιορίζονται πλέον μόνο στην ανακατάληψη θέσεων που ήλεγχαν αυτονομιστές του "KLA", αλλά και στη λήψη στρατηγικών περιοχών, αναμένοντας τα ΝΑΤΟικά πλήγματα.

Δύο 24ωρα αργότερα, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα, έχει εξουσιοδοτηθεί ουσιαστικά να διατάξει επιδρομή κατά της Σερβίας ανά πάσα στιγμή... Στις 23 Μάρτη ο Αμερικανός απεσταλμένος Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επισκέπτεται το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, μετά από αποτυχημένες συνομιλίες στο Βελιγράδι με στελέχη της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς. Ολο αυτό το διάστημα το Βελιγράδι δηλώνει αποφασισμένο και έτοιμο να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια της χώρας και ως εκ τούτου κηρύσσει εαυτό σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Στις επόμενες ώρες ακολούθησε η εφιαλτική νύχτα της 24ης Μάρτη,οπότε άρχισαν οι ΝΑΤΟικές επιδρομές.

Δ. ΟΡΦ.