Γκρεμισμένα σπίτια. Γκρεμισμένες γέφυρες και εργοστάσια. Γκρεμισμένα όνειρα. Καπνοί πάνω απ' την πόλη και το χωριό. Κάμποι κοκκινισμένοι όχι από παπαρούνες αλλά από το αίμα αθώων πολιτών. Η φύση που διαστρέφεται και δολοφονείται. Η έννοια "άνθρωπος" που καταπατείται.

Ντροπή, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές. Οι ίδιοι ανάμεσα στους αιώνες, υμνωδοί του Καίσαρα. Ντροπή Πόντιοι Πιλάτοι με τα αιματοβαμμένα χέρια. "Αρον άρον σταύρωσον αυτόν. Μακριά από μένα το αίμα του αθώου". Ψεύτες και υποκριτές. Ποιον νομίζετε πως κοροϊδεύετε; Ποιον νομίζετε πως εξαπατάτε; Απανωτά διαγγέλματα ανόητης και ευτελούς προπαγάνδας. Το μαύρο άσπρο, πάνω σε κατακόκκινο φόντο. Εχει ξεθωριάσει η όψη σας. Εχει ξεθωριάσει η φωνή σας. Τα 30 αργύρια της προδοσίας απλωμένα πάνω στην πράσινη τσόχα. Το κλαδί της ελιάς σπασμένο, δίχως τα κουφάρια της μετανοίας στον αγρό του Κεραμέως.

Προσπαθείτε να εξαργυρώσετε τη σιωπή των λαών πάνω σε φέρετρα. Προσπαθείτε να επιβάλλετε μια ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο. Η ειρήνη δεν υπογράφεται πάνω σε ανοιγμένους τάφους. Η ειρήνη δεν υπογράφεται πάνω από καπνούς κι ερείπια. Η ειρήνη δεν υπογράφεται πάνω σε άψυχα κουφάρια.

Εμείς την ειρήνη μάθαμε να τη ζυγιάζουμε αλλιώς, εμείς για την ειρήνη χύσαμε ιδρώτα και αίμα. Για μας η ειρήνη είναι μια λέξη μεγάλη και απλή που να ταιριάζει στο μπόι του ανθρώπου. Που λέει και ο ποιητής.

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων.

Είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου.

Είναι το χαμόγελο της μάνας.

Μονάχα αυτό.

Τίποτ' άλλο δεν είναι η Ειρήνη.

Γι' αυτό σύσσωμος και ξεσηκωμένος ο ελληνικός λαός πήρε την υπόθεση στα χέρια του. Πήρε τους δρόμους και τις πλατείες διοργανώνοντας εράνους και συναυλίες. Επειδή γνωρίζει πως όταν καίγεται η πόρτα του διπλανού, η φωτιά ζυγώνει και στη δική σου.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ