ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. -

Οι σημερινές αμερικανο-ΝΑΤΟικές επιδρομές στη Γιουγκοσλαβία δεν είναι παρά ο μαύρος προάγγελος ανάλογων επεμβάσεων στο μέλλον. Δεν πρόκειται για αυθαίρετο, αλλά για αντικειμενικό συμπέρασμα που συνάγεται όχι μόνον από το χαρακτήρα της σημερινής εισβολής στη Γιουγκοσλαβία, με φενάκη τάχα την προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων... αλλά και από τις ξεκάθαρες πρόσφατες δηλώσεις που είχε κάνει η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών στις αρχές του μήνα σε ινστιτούτο της Ουάσιγκτον. "Τον 21ο αιώνα" είχε πει τότε η Ολμπράιτ "θα χτυπάμε όπου και όποτε θέλουμε σαφώς και πέραν των ορίων των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ". Χτες, ο Βρετανός πρωθυπουργός μάς θύμισε την Ολμπράιτ, κατ' ανάλογο και ίσως με πιο "ήπιο" τρόπο - όσο αυτό μπορεί να λεχθεί για τρομοκρατικές επεμβάσεις παγκόσμιας εμβέλειας...

Σύμφωνα με δημοσιογράφο του "Ρόιτερ", που κατάφερε να πάρει το κείμενο της ομιλίας του Βρετανού πρωθυπουργού σε χτεσινή εκδήλωση στην "Οικονομική Λέσχη" του Σικάγου, ο Τόνι Μπλερ θα προτείνει ένα νέο "δόγμα" για την πραγματοποίηση επεμβάσεων στο εξωτερικό, σε περιπτώσεις "ανθρωπιστικών" κρίσεων, διατυπώνοντας τις "προϋποθέσεις" για τη χρήση στρατιωτικής δύναμης.

Σύμφωνα με το προσχέδιο αυτής της ομιλίας, ο Βρετανός πρωθυπουργός θα αντικρούσει την άποψη που είχε διατυπώσει ο Μπίσμαρκ τον 19ο αιώνα πως τα Βαλκάνια δεν αξίζουν "τα κόκαλα ούτε ενός Πομερανού γρεναδιέρου". Σ' αυτό το σημείο λέγεται πως ο Μπλερ θα αντιταχθεί χτυπώντας στο θυμικό των ακροατών του, με την αναφορά του τύπου: "Οσοι έχουν δει τα δακρυσμένα πρόσωπα εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που διασχίζουν τα σύνορα, όποιος άκουσε τις ιστορίες για τις βιαιότητες και για την άγνωστη τύχη όσων έχουν μείνει πίσω, ξέρει ότι ο Μπίσμαρκ είχε λάθος"!

Βέβαια, η ομιλία Μπλερ στην "Οικονομική Λέσχη" του Σικάγου δεν είναι η πρώτη που είχε τέτοιο περιεχόμενο. Την περασμένη βδομάδα, σε άρθρο του στο "ΝΙΟΥΣΓΟΥΙΚ", ο πρωθυπουργός της Βρετανίας είχε αναφερθεί σε έναν "νέο διεθνισμό" που θα "δικαιολογούσε στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό για τον τερματισμό βιαιοτήτων και εθνικιστικών εκκαθαρίσεων, όπως στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου".

Χιλιάδες φορές στο παρελθόν (απώτερο και πρόσφατο), η πολιτική μεγάλων δυνάμεων (με πρώτες τις ΗΠΑ, αλλά και την ουραγό Ευρώπη) χρησιμοποιούσε την ασπίδα των "ανθρωπιστικών δικαιωμάτων", για να επεμβαίνει με οικονομικά, πολιτικά ή και άλλα μέσα σε εσωτερικές υποθέσεις και να επηρεάζει τις εξελίξεις στο εσωτερικό διαφόρων χωρών. Χρησιμοποιούσε ως βατήρα τις εξουσιοδοτήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (που ο συσχετισμός δυνάμεων τους επέτρεπε), για να επιβάλλουν εμπάργκο (διαφόρων τύπων) ή να στέλνουν δυνάμεις επιβολής"ειρήνης". Σήμερα, η πλήρης διάλυση του ΟΗΕ είναι προφανής και κραυγαλέα και άνθρωποι σαν τη Μαντλίν Ολμπράιτ και τον Τόνι Μπλερ δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να το επιβεβαιώνουν παντί τρόπω. Το διόλου μακρινό μέλλον προβλέπει Παγκόσμιο Οργανισμό Ηνωμένων Επικυριάρχων... (πρώην ΝΑΤΟ) και βόμβες που θα σφαγιάζουν τους κάθε λογής αντιρρησίες ή ανυπότακτους με τη σημαία των"ανθρωπίνων δικαιωμάτων"...