Επί μακρό χρονικό διάστημα η χώρα σείεται από "δονήσεις". Δεν είναι λίγες οι φορές που η πολιτική ηγεσία βρέθηκε με την πλάτη στο τοίχο, βλέποντας το "μπαλόνι" της οικονομίας να σκάει με πάταγο, την οικονομία να ολισθαίνει, το μοντέλο να μην περπατά και την κοινωνική αναταραχή προ των πυλών. Τα αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών του περασμένου Ιούλη δημιούργησε αναπάντεχη κρίση...

Η ανησυχία ήταν διάχυτη, αφού γνώριζαν ότι η μοναδική διέξοδος για να πάρει κάποιες ανάσες η ιαπωνική οικονομία ήταν ο προσανατολισμός της... ξανά ...σε κεϋνσιανό μοντέλο οικονομίας, ώστε να στηριχτεί το μέσο εισόδημα με παροχές του δημόσιου τομέα, ούτως ώστε να τονωθεί η αγοραστική ικανότητα και κατ' επέκταση η κατανάλωση. Ομως, το "Νιου Ντιλ", που εξήγγειλε ο Ομπούτσι, αν και μοναδική διέξοδος, δε συνάδει με την "παγκοσμιοποίηση" που επιβάλλεται και μπορεί να "βάλει ψύλλους στ' αυτιά" στις υπόλοιπες χώρες και κυρίως στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Νοτιανατολικής Ασίας, που σύρονται στον όλεθρο και "υποφέρουν" τα δεινά της "ασιατικής γρίπης".

Νέο θέμα δημιουργήθηκε την Παρασκευή με το νέο πακέτο κυβερνητικών μέτρων που θα δημιουργήσει 700.000 νέες θέσεις εργασίας και μπορεί δυνητικά να αντιμετωπίσει το αυξανόμενο κύμα των ανέργων και να στηρίξει τις επιχειρήσεις σε μία εποχή βαθιάς ύφεσης. Και αυτό γιατί οι 300.000 επί του συνόλου, θα δημιουργηθούν στο δημόσιο τομέα... και, μάλιστα, ο Ομπούτσι ελπίζει ότι το Κοινοβούλιο θα εγκρίνει το συμπληρωματικό πακέτο που εντάσσεται στον προϋπολογισμό, από το παράθυρο...

"Το κυριότερο πρόβλημα στο πρόγραμμα του Ομπούτσι είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει στήριξη της ανταγωνιστικότητας και διάσωση ή εξασφάλιση των θέσεων εργασίας", θα τονίσει ο Αντριου Σίπλεϊ,οικονομολόγος της εταιρίας Σρέντερς, με έδρα το Τόκιο. Η δήλωση αυτή αντικατοπτρίζει και το κυριότερο πρόβλημα των Αμερικανών, που δεν ξεχνούν να δείχνουν, πολλάκις μάλιστα, τη δυσφορία τους για την πορεία της ιαπωνικής οικονομίας. Ο "εμπορικός πόλεμος" μαίνεται, το εξωτερικό πλεόνασμα της Ιαπωνίας είναι ο μόνιμος πονοκέφαλος, ενώ στο πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων εργασίας "απάντησαν" με δασμολόγηση των εισαγωγών του ιαπωνικού ατσαλιού στις ΗΠΑ. Η απόφαση αυτή προήλθε την Παρασκευή από την Επιτροπή Εμπορίου των ΗΠΑ, η οποία έκρινε ότι το ιαπωνικό ατσάλι, που εισάγεται σε τιμές πολύ χαμηλότερες από τις εγχώριες αμερικανικές, "τραυματίζει" σημαντικά τη βιομηχανία ατσαλιού των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα χιλιάδες απολύσεις, εξαιτίας των περικοπών ή των χρεοκοπιών βιομηχανιών.

Το επόμενο επεισόδιο του "εμπορικού πολέμου" αναμένεται το Σαββατοκύριακο (18 - 20/6) επί γερμανικού εδάφους και κατά τη διάρκεια της Ετήσιας Συνάντησης των G-7 και της Ρωσίας. Τα προβλήματα είναι πολλά, ενώ οι πιέσεις θα είναι τεράστιες. Πολλοί αναλυτές, ωστόσο, τονίζουν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να "χαλαρώσουν" λίγο τις πιέσεις τους, γιατί η Ιαπωνία δείχνει σαφέστατα δείγματα ότι είναι έτοιμη να ακολουθήσει περίεργες και επικίνδυνες ατραπούς. Μολονότι, συνεχίζουν, μπορεί, ναι μεν, το πρόσφατο νέο "Αμυντικό Σύμφωνο Συνεργασίας" μεταξύ των δύο χωρών να κατοχυρώνει την παρουσία των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, κανείς, όμως, δεν μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα μια τόνωση του εθνικιστικού στοιχείο στην Ιαπωνία ως αποτέλεσμα της κακής οικονομικής πορείας και του κοινωνικού αδιεξόδου.

Ηδη, πολλές χώρες της περιοχής διαπιστώνουν τρομαγμένα ότι η Ιαπωνία - και σε κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματός της - μπορεί πλέον να έχει Στρατό, ώστε να "καλύπτει" τις ανάγκες του αμερικανικού στρατού. Ενώ οι εφιάλτες ξύπνησαν για τα καλά και πάλι, μετά τις προθέσεις της κυβέρνησης για την επαναφορά της σημαίας και του ύμνου της φασιστικής ιαπωνικής αυτοκρατορίας ως επίσημα σύμβολα του κράτους. Πράγματι, την Παρασκευή το υπουργικό συμβούλιο υπερψήφισε την πρόταση να αναγνωριστεί το "Χινομάρου" - ο άλικος ανατέλλων ήλιος - ως σημαία της χώρας και το "Κιμιγκάγιο" - ο ύμνος προς τον Αυτοκράτορα - ως ο ύμνος της χώρας. Αυτό που απομένει είναι η επίσημη έγκρισή του και από το Κοινοβούλιο, κάτι που μάλλον κρίνεται τυπικό, αφού η υιοθέτηση των μιλιταριστικών συμβόλων έχει βρει οπαδούς και στη μείζονα αντιπολίτευση...

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ