Για παράδειγμα, την εποχή που έταζαν "λαγούς και πετραχήλια" για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτή σαν σύνολο και οι ηγέτες των χωρών - μελών ξεχωριστά στριμώχνονταν ποιος θα φανεί σκληρότερος και πιο αποτελεσματικός δολοφόνος ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό. Κάτι πήγαν να ψελλίσουν μερικοί για τον ανεξάρτητο ρόλο της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, που, τάχα, δίνει άλλη προοπτική στην ΕΕ και τους "κόπηκε κυριολεκτικά η ανάσα", όταν υπεύθυνος της ΚΕΠΠΑ διορίστηκε ο ΝΑΤΟικός "πασπαρτού" για όλες τις δουλιές και "πόρτες", Χ. Σολάνα.

Ηταν τέτοιες οι συγκυρίες, που κάποιοι πρόλαβαν, είδαν και κατάλαβαν την άσχημη πραγματικότητα του κόσμου του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Διαισθάνθηκαν, ταυτόχρονα, πως ανάλογα είναι και τα άλλα παραμύθια, που τους ποτίζουν για την ΟΝΕ κλπ. Εκαναν, ίσως, το συνειρμό και συνέδεσαν, για παράδειγμα, τις κατευθύνσεις που επιβάλλει η ΟΝΕ με τη διαρκή αύξηση της ανεργίας, τη διαδοχική αλλοίωση των εργασιακών σχέσεων και τη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου.

Οπου και να έπιανες τις ιδέες, τους θεσμούς, τα όργανα, τους ανθρώπους από τον κόσμο του κεφαλαίου, όλο τον τελευταίο καιρό αποκαλυπτόταν η σαπίλα ενός συστήματος, που δεν παίρνει από "σοβαντίσματα" και βελτιώσεις, αλλά χρειάζεται γκρέμισμα και ξαναφτιάξιμο στα αληθινά μέτρα πλέον και το ρυθμό των λαών. Πόσος "κοπανιστός αέρας", για παράδειγμα, δεν επιχειρήθηκε να φουσκώσει τα μυαλά για το απαραίτητο κίνητρο του κέρδους στην ανάπτυξη των κοινωνιών! Και όμως. Ακόμα και αν κάποιος δε συνέλαβε με την πρώτη πως αυτό το κέρδος του κεφαλαίου είναι που σκότωσε τα αθώα παιδιά στη Γιουγκοσλαβία είναι σίγουρο πως αντιλήφθηκε πως το ορυκτέλαιο δε βρέθηκε στις ζωοτροφές για άλλο λόγο, παρά μόνο για το καπιταλιστικό τυφλό κέρδος. Οπως λίγο μόλις καιρό πριν ήταν οι "τρελές αγελάδες", ή ίσως λίγο καιρό μετά θα είναι οι βλαβερές ορμόνες και, αν αφεθούν, θα πάει λέγοντας...

* * *

Φυσικά, κάποιοι άλλοι δεν πρόλαβαν "όταν άνοιξαν τα φώτα" να δουν και να συλλάβουν τους ιθύνοντες να ακονίζουν τα μαχαίρια σε βάρος των λαών. Η κάποιοι μπορεί να πίστεψαν ότι είναι δυνατόν να τη γλιτώσουν, αναθέτοντας σε άλλους κατά περίπτωση το χειρισμό των υποθέσεών τους ή ακόμα και τους αγώνες τους. Λες και οι λαϊκές διεκδικήσεις προωθούνται με σπόνσορες... Κόντεψε προς στιγμή να αναδειχτεί σε ιδεολογία "η καπατσοσύνη", που σε βγάζει, τάχα, στο τέλος αλώβητο, παρά την πραγματικότητα που σε χτυπάει κατακέφαλα. Για παράδειγμα, όλοι διαισθάνονται πως τούτη η ΝΑΤΟική "ειρήνη" είναι ουσιαστικά προετοιμασία για πόλεμο, όμως, μερικοί θέλουν ακόμα να πιστεύουν πως, όπως τα παιδιά, "σφίγγεις τα μάτια" και δεν υπάρχουν τα προβλήματα.

* * *

Ετσι, την ώρα που είχαν γίνει τσακωτοί να συμμετέχουν ουσιαστικά στο έγκλημα κατά του γιουγκοσλαβικού λαού, αυτοί ασχολιόνταν μια βδομάδα με το περιεχόμενο μιας πολιτικής διαφήμισης, μια άλλη βδομάδα με τον τρόπο που μπορούσε να γίνει μια τηλεοπτική συζήτηση, μετά μια άλλη με το ποιος έκανε το "παπαγαλάκι" στο Χρηματιστήριο και, στην τελική φάση, με ποδοσφαιρικά στοιχήματα για το ακριβές εκλογικό ποσοστό τους... Ολα αυτά, παράλληλα με ταξίματα - απειλές αόριστης σταθερότητας, η οποία, όμως, έχει πολύ οριστικό περιεχόμενο για τη σταθερότητα του κέρδους του κεφαλαίου. Παράλληλα, φυσικά, στην πράξη, έκαναν όλα τα χατίρια στους Ευρω-ΝΑΤΟικούς εταίρους, που, με το κατάλληλο καμουφλάρισμα, τα εμφάνιζαν σε περιπτώσεις και σαν πράξεις αντίστασης. Οταν η κυβέρνηση επέλεξε αυτή την τακτική της σουπιάς, σαν να πέταξε σκοινί σωτηρίας και σε όποιους άλλους δεν μπορούσαν να πουν τίποτα διαφορετικό ή χρειάζονταν να σκεπάσουν τα "λερωμένα τους". Πρώτη η ΝΔ, αλλά και άλλα κόμματα αρπάχτηκαν από το σκοινί που είχε πετάξει το επιτελείο της κυβέρνησης και φρόντισαν, για άλλη μια φορά, να δώσουν ένα πνεύμα "τρα - λα - λα" στο περιεχόμενο του προεκλογικού λόγου.

* * *

Σίγουρα, το άνοιγμα της κάλπης αλλάζει κάποιους συσχετισμούς, άρα και πραγματικότητες. Σίγουρα ανοίγονται καινούριες δυνατότητες, όχι εν λευκώ ανάθεσης σε κάποιους, αλλά συμμετοχής στους μαζικούς αγώνες ανατροπής. Οποιο και αν είναι το σημερινό ποσοστό που θα πάρουν οι δυνάμεις που διάλεξαν τον κοινό αγώνα, είναι άλλο ένα εργαλείο να φωτίζουν οι λαϊκές μάζες τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να κινητοποιούνται για να τα ανατρέψουν. Ομως, "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλιά πολλή..." και μόλις τώρα αρχίσαμε.

"Δεν περνάς ποτέ από το ίδιο ποτάμι δυο φορές", έλεγε ο αρχαίος πρόγονος, για να τονίσει την ατέρμονη αλλαγή της πραγματικότητας, που συμβαίνει αντικειμενικά, έτσι και αλλιώς. Ομως, για όποιον θέλει αυτή η αλλαγή να είναι στα μέτρα του και στα συμφέροντά του, πρέπει να συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία της. Εδώ είναι και η απειλή της ΝΑΤΟικής "ειρήνης" και η ΟΝΕ και τα σχέδια για την Παιδεία και την Υγεία και για τη ζωή μας ολόκληρη. Καιρός να τη χαράξουμε βήμα - βήμα και κάθε μέρα με μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί...

Το άνοιγμα της κάλπης αλλάζει συσχετισμούς, άρα και πραγματικότητες. Για όποιον θέλει αυτές οι αλλαγές να είναι στα μέτρα του και στα συμφέροντά του, πρέπει, να συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία τους