Δεκάδες σύντροφοι, συναγωνιστές, συγγενείς και φίλοι παρευρέθηκαν στην κηδεία του Μιχάλη Ρουκουνάκη ή Ρούκουνα,αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, μέλους του ΚΚΕ και τελευταίου Κρητικού Ακροναυπλιώτη του 1935.

Εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης και της ΝΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ, ο Συντιχάκης Μανόλης ανέφερε τα παρακάτω για τον αείμνηστο Ρούκουνα:

"Ο Ρούκουνας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος δεν υπάρχει πια! Ο τελευταίος Ακροναυπλιώτης Κρητικός άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα που πέρασε, 2 Αυγούστου.

Ο Ρούκουνας αποτέλεσε και αποτελεί σύμβολο των πιο σκληρών και ανυποχώρητων αγώνων ενάντια στον φασισμό, για τη λευτεριά, την ειρήνη και το ξημέρωμα του νέου κόσμου, του Σοσιαλισμού.

Ο Ρούκουνας, η αντρειωμένη ψυχή, ο αγωνιστής της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του λαϊκού - προοδευτικού κινήματος, πέρασε από τη φωτιά και το σίδερο. Αγωνίστηκε ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά, γι' αυτό και κλείστηκε στις πιο σκληρές φυλακές, τις φυλακές της Ακροναυπλίας. Πέρασε δύσκολες στιγμές, με ξύλο, ταλαιπωρίες, κακουχίες. Εμεινε όρθιος, παλικάρι! Ετρεφε μίσος για την αδικία, το φασισμό. Ακριβώς, διότι έτρεφε αγάπη για τη ζωή, για την Ελλάδα, την οποία ονειρευόταν ελεύθερη, κοινωνικά δίκαιη. Εθνικά ανεξάρτητη και σοσιαλιστική.

Ο Ρούκουνας είχε ταξική αντίληψη και συνείδηση. Ηξερε τους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους. Ξεχώριζε το δίκιο από το άδικο. Δεν είχε αυταπάτες! Γνώριζε ότι μόνο με ανειρήνευτη πάλη θα νικηθεί ο φασισμός και οι πλουτοκράτες. Οτι μόνον έτσι η εργατική τάξη θα απαλλαγεί οριστικά από τα δεσμά της αδικίας και της εκμετάλλευσης.

Ο Ρούκουνας ήταν διεθνιστής. Πάντα σ' όλη του τη ζωή, πίστευε στη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, στον προλεταριακό διεθνισμό. Προσπαθούσε να κάνει πράξη το "προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε". Τον μάγευαν, τον συγκλόνιζαν, έπαιρνε δύναμη από τα επαναστατικά κινήματα του αιώνα μας, τους αγώνες του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.

Τον Ρούκουνα δεν τον σκίαζε η φοβέρα. Ηταν ασυμβίβαστος και ακούραστος μαχητής. Ηξερε τι ήθελε. Γι' αυτό και από νωρίς πήρε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος, του ΚΚΕ, βλέποντας στο πρόσωπο του Κόμματος το γνήσιο πολιτικό εκφραστή των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Σε όλη του τη ζωή, έμεινε πιστός στις αρχές, στην πολιτική του ΚΚΕ και τη θεωρία του. Είχε αταλάντευτη καρδιά και ποτέ του δεν έκανε υποχωρήσεις.

Ο Ρούκουνας συμμετείχε στο αλβανικό μέτωπο, ενάντια στους Ιταλούς κατακτητές και από τους πρώτους εντάσσεται στις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, κάνοντας έτσι το πατριωτικό του χρέος, όπως και χιλιάδες άλλοι συναγωνιστές και σύντροφοι. Το τραγούδι "εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα..." αντηχούσε στα χιλιοτραγουδισμένα βουνά κι έδινε φτερά στο μεγάλο απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας.

Το τίμημα για τους αγώνες του Ρούκουνα, όπως και των άλλων συντρόφων και συναγωνιστών του, ήταν το κυνήγι από τα μετέπειτα δοσιλογικά καθεστώτα. Φυλακές, εξορία, τρομοκρατία.

Ο Ρούκουνας αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα αντρειοσύνης, συνέπειας και ανθρωπισμού. Οι πράξεις του και τα ιδανικά, στα οποία πίστεψε και πάλεψε, θα διδάσκουν γενιές και γενιές.

Εμείς οι νεότεροι δίνουμε υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε το δρόμο που εκείνος και χιλιάδες άλλοι επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές χάραξαν. Θα τραγουδάμε κάθε 1η Μάη το τραγούδι μνήμης και τιμής για τους χιλιάδες νεκρούς ήρωές μας, το "πέσατε θύματα αδέλφια εσείς...", όπως εκείνος πάντα ήξερε να τραγουδά, με τη στεντόρεια φωνή του, μπροστά στο μνημείο των συντρόφων και στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος, Περγαλίδη και Χατζηγιώργηδων, που δολοφονήθηκαν το 1947.

Το όνομά του θα μείνει ένα πολύτιμο πετραδάκι στο μεγαλόπρεπο οικοδόμημα του ωραίου και της αλήθειας, που οικοδομείται από εκατομμύρια αγωνιστές όπου Γης.

Τα παιδιά του και ιδιαίτερα τα εγγόνια του πρέπει να είναι περήφανοι γι' αυτόν. Θα έχουν το μέτωπο ψηλά, γιατί είχαν έναν πατέρα και έναν παππού που θα τον ζήλευαν πολλοί.

Στον άλλο κόσμο που θα πας, σύντροφε Μιχάλη, δώσε χαιρετίσματα σε όλους τους συντρόφους και συναγωνιστές και πες τους ότι εμείς συνεχίζουμε ανυποχώρητοι το δρόμο που εσείς ανοίξατε.

Ρούκουνα! Καλό σου ταξίδι. Ας είναι αιωνία η μνήμη σου!".