Το νοσοκομείο των Φιλιατών, βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Είναι ένα νοσοκομείο, δύναμης περίπου 100 κλινών, που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί τις ανάγκες του πληθυσμού του νομού Θεσπρωτίας και φτιάχτηκε κατόπιν δωρεών που έκαναν ντόπιοι, μετανάστες στο εξωτερικό. Αυτό το νοσοκομείο που λειτουργεί σε μια "εθνικά ευαίσθητη περιοχή", όπως συχνάπυκνά λένε οι διάφοροι πολιτευτές που το επισκέπτονται κατά καιρούς, ακολουθεί τη μοίρα των υπόλοιπων νοσοκομείων της Δυτικής Ελλάδας.

Ελλειψη προσωπικού σε κάθε τομέα, σε γιατρούς, νοσηλευτές, στις παραϊτρικές ειδικότητες, στο διοικητικό προσωπικό. Μεγάλες ελλείψεις σε χώρους, ελλιπής εξοπλισμός, η λειτουργία του ΕΚΑΒ βρίσκεται μόνο στα χαρτιά.

"Βάσει του γνωστού παμπάλαιου οργανισμού λειτουργίας των νοσοκομείων, οι θέσεις του προσωπικού είναι καλυμμένες σε μεγάλο βαθμό, όχι βέβαια πλήρως. Επρεπε βάσει του οργανισμού να έχουμε 50 νοσηλευτές και έχουμε 35. Εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί ότι το πρόβλημα διογκώνεται ακόμα περισσότερο, αφού το νοσοκομείο έχει ιδρύσει καινούριες κλινικές, έχει ήδη κάνει μια κτιριακή επέκταση και λειτουργεί με λιγότερο προσωπικό ακόμα και από το προβλεπόμενο βάσει του παλιού οργανισμού", λέει στο "Ρ" ο Σπύρος Πάνου,πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων. "Πολλοί είναι οι ασθενείς μας, συνεχίζει, που μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία, αφού δεν είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε τη ζήτηση που υπάρχει".

Πρόσφατα το νοσοκομείο εγκαινίασε νέα πτέρυγα κόστους 560 εκατομμυρίων, κατόπιν όμως παρατηρήθηκαν πολλές κακοτεχνίες. Δε λήφθηκαν υπόψη κατά τη διάρκεια της κατασκευής της, βασικοί κανόνες κατασκευής κτιρίων που θα στεγάσουν νοσοκομείο. Οι πόρτες απ' όπου μεταφέρονται τα φορεία με τους ασθενείς, μόνο πόρτες νοσοκομείου δε θυμίζουν.

Αλλο ένα μεγάλο κονδύλι, ύψους 400 εκατομμυρίων δόθηκε για την αγορά καινούριου εξοπλισμού. Το μεγαλύτερο μέρος τους όμως παραμένει στοιβαγμένο στα κιβώτια, ώσπου να βρεθούν οι κατάλληλοι χώροι, για να λειτουργήσουν. Αυτό ισχύει για τον καινούριο κλίβανο του νοσοκομείου, ο οποίος παραμένει εδώ και καιρό πακεταρισμένος, αλλά και για τον εξοπλισμό της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, που περιμένει πότε θα φτιαχτεί χώρος, για να λειτουργήσει η κλινική. Ενα ακόμα πρόβλημα που έθιξαν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου είναι η πολύ δύσκολη πρόσβαση των ασθενών σε αυτό, λόγω του δύσβατου γεμάτου στροφές δρόμου. Ολοι οι τοπικοί φορείς και οι φορείς του νοσοκομείου έχουν ζητήσει επανειλημμένα τη διάνοιξη ενός καλύτερου δρόμου, που θα μείωνε τις αποστάσεις τόσο από την Ηγουμενίτσα όσο και από τα υπόλοιπα ορεινά χωριά. Το αίτημά τους ακόμα δεν έχει εισακουστεί, παρ' όλο που πολλές φορές η γρήγορη μετάβαση του ασθενή στο νοσοκομείο μπορεί να αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Αλλά και στο θέμα το εφημεριών του προσωπικού παρουσιάζεται πρόβλημα, αφού πρόσφατα η Διοίκηση του νοσοκομείου μείωσε της εφημερίες στην προσπάθειά της να προσαρμόσει το κόστος τους στο κονδύλι που έδωσε το υπουργείο Υγείας, και φυσικά τις μεγαλύτερες συνέπειες δέχονται οι ασθενείς. Για μια μίνιμουμ λειτουργία του νοσοκομείου χρειάζεται ένα κονδύλι ύψους 75 εκατομμυρίων δραχμών, ενώ το κονδύλι που δόθηκε είναι ύψους 55 εκατομμυρίων.

"Η μείωση των εφημεριών κόβει ένα από τα κίνητρα των γιατρών να υπηρετούν σε παραμεθόρια νοσοκομεία. Ολοι όσοι ερχόμαστε σε τέτοιες περιοχές θυσιάζουμε κάτι", υπογράμμισε στον "Ρ" ο Κώστας Θωμαδάκης γιατρός καρδιολόγος και μέλος της τριμελούς επιτροπής των γιατρών του νοσοκομείου."Οταν μειώνονται οι αμοιβές των εργαζομένων σε ένα νοσοκομείο που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της χώρας, συνεχίζει ο Κ. Θωμαδάκης, φαίνεται και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι παραμεθόριες περιοχές της χώρας μας". Ο Κ. Θωμαδάκης αναφέρθηκε στις άμεσες ανάγκες του νοσοκομείου Φιλιατών: Χρειάζονται άμεσες προσλήψεις εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού και προσωπικού στους υπόλοιπους τομείς, επέκταση των χώρων του νοσοκομείου και ανακαίνιση της παλιάς του πτέρυγας.

Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ