Νέο εμπόδιο στην επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιώνΔεν είναι, όμως, μόνο η οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα.

Είναι και η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ αντάρτικων και κυβερνητικών στρατιωτικών, αλλά και παραστρατιωτικών, δυνάμεων που διαρκεί πάνω από 30 χρόνια. Η πιθανότητα επίλυσης αυτής της σύγκρουσης, με την έναρξη των συνομιλιών μεταξύ των δύο πλευρών στις αρχές του χρόνου, έκανε ολόκληρο τον κολομβιανό λαό να αναθαρρήσει. Ωστόσο, τα συνεχή εμπόδια, που θέτουν κυβέρνηση και Ενοπλες Δυνάμεις, οδήγησαν και πάλι στην προσωρινή διακοπή των ειρηνευτικών συνομιλών. Ομως, οι Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC - EP), διά στόματος του κομαντάντε Ραούλ Ρέγιες, επιμένουν:"Πρέπει, οπωσδήποτε, να ξαναρχίσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες".

Το τελευταίο εμπόδιο στην επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών είναι η πρόταση της κυβέρνησης, για σύσταση μιας Διεθνούς Επιτροπής Παρακολούθησης, που θα αποτελείται από άτομα επιλεγμένα, κατόπιν κοινής συμφωνίας των δύο πλευρών, και που θα εποπτεύει τη συμπεριφορά των δύο πλευρών στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, με αρμοδιότητες που εκ των προτέρων θα έχουν καθοριστεί.

Η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, που περιλαμβάνει πέντε επαρχίες και έχει έκταση 42.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι ένας παραδοσιακός προμαχώνας του μεγαλύτερου και αρχαιότερου αντάρτικου της Λατινικής Αμερικής. Στρατιωτικοί και κύκλοι της Δεξιάς απαιτούν να αφαιρεθεί, από τα αντάρτικα στρατεύματα, το δικαίωμα να ασκεί εκεί καθήκοντα κανονικού στρατού, καθώς, τονίζουν με έμφαση, "εκπαιδεύει και διεξάγει πολιτική δουλιά στις μάζες".

Σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στο Πρακτορείο Ειδήσεων Νέα Κολομβία (ANNCOL), το ηγετικό στέλεχος των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC - EP), Ραούλ Ρέγιες, αναφέρεται στις τελευταίες εξελίξεις στην ειρηνευτική διαδικασία και συγκεκριμένα στο νέο εμπόδιο που εγείρει η κυβέρνηση, με τη σύσταση της Διεθνούς Επιτροπής Παρακολούθησης. Ο κομαντάντε Ρέγιες επισημαίνει ότι οι δύο πλευρές συζήτησαν επί δύο μέρες για το ρόλο αυτής της επιτροπής παρακολούθησης, για τις αρμοδιότητες που θα έχει και για το πώς θα συσταθεί, αλλά δεν κατέστη δυνατόν να φτάσουν σε συμφωνία πάνω σε αυτά τα ζητήματα. "Οι FARC θεωρούμε ότι τα προβλήματα της χώρας μας και της εσωτερικής κολομβιανής σύγκρουσης μπορούμε να τα λύσουμε μεταξύ μας οι Κολομβιανοί. Πρέπει να το κάνουμε. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση, να μπορέσουμε να πετύχουμε τη στήριξη μερικών ατόμων της Διεθνούς Κοινότητας, άτομα μεγάλου κύρους και καλής θέλησης που θα έχουν δεσμευτεί στον αγώνα για την ειρήνη στην Κολομβία. Πάνω απ' όλα θα πρέπει να καθοριστεί, εκ των προτέρων, τι ακριβώς θα κάνουν, ώστε να συμβάλουν στην ειρήνη στην Κολομβία, γιατί οι FARC δε δέχονται, σε καμία περίπτωση, να υπάρχει κάποια διαδικασία ή επιτροπές πίεσης για την επίλυση μιας σύγκρουσης, που είναι ζήτημα των Κολομβιανών και όχι της Διεθνούς Κοινότητας". Στη συνέχεια ο Ραούλ Ρέγιες αναφέρεται και στην οικονομική βοήθεια που ζήτησε και πέτυχε ο υπουργός Αμυνας της Κολομβίας σε πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Γίνεται λόγος για πάνω από 250 εκατ. δολάρια που θα παρέχουν οι ΗΠΑ, ετησίως, στο στρατό της Κολομβίας και στην Αστυνομία για τον πόλεμο κατά του εμπορίου ναρκωτικών και των ανταρτών. "Αλλη μία συμβολή, σε δολάρια, στον αγώνα κατά του αντάρτικου κινήματος και της λαϊκής δυσαρέσκειας", τονίζει με έμφαση ο κομαντάντε Ρέγιες και συμπληρώνει:

"Γι' αυτό οι FARC προβάλλουν αντιρρήσεις στη σύσταση διεθνών επιτροπών, μια και η κυβέρνηση θέλει να επωφεληθεί και να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους που, όμως, δε θα προορίζονται για την επίλυση των πολλών και σοβαρών προβλημάτων των εργαζομένων της Κολομβίας, αλλά για τον πόλεμο κατά του λαού, ώστε να μη διεκδικεί αυτά που του ανήκουν".

Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η στάση μιας κυβέρνησης που, ενώ ξεκινάει ειρηνευτικές συνομιλίες και συμφωνεί ότι η ειρήνη απαιτεί μια έντονη κοινωνική επένδυση, με τη χώρα να βρίσκεται σε σοβαρότατη οικονομική κρίση και έχοντας μια πραγματική πολιτική πρόταση ειρήνευσης μέσω των διαπραγματεύσεων, επιμένει να εξοπλίζει ακόμα περισσότερο το Στρατό;

"Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα", συνεχίζει ο Ραούλ Ρέγιες, "είναι ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις διαπραγματεύσεις για να επιτεθεί δριμύτερα, μέσω του στρατού, ενάντια στα αιτήματα, που προβάλλει ο εργαζόμενος λαός της Κολομβίας και ενάντια στο κολομβιανό επαναστατικό κίνημα που εκπροσωπούν οι FARC - EP, που αυτή τη στιγμή αγωνίζονται για μία διαφορετική Κολομβία".