Μέτρα ανακούφισης των σεισμοπαθών τα ονόμασε η κυβέρνηση και καμώνεται για μια ακόμη φορά ότι το κοινωνικό της πρόσωπο έδειξε την ευαισθησία του στο δράμα που καθημερινά μεγαλώνει. Το δράμα όλων των απλών ανθρώπων του μόχθου που είδαν τα όνειρα μιας ζωής να γίνονται ερείπια από την ανυπεράσπιστη, ελέω κέρδους, ζωή τους. Ετσι πήραν και την πικρή γεύση του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις καταστροφικές συνέπειες του σεισμού, που έπληξε κύρια τις λαϊκές συνοικίες της Βορειοδυτικής Αθήνας. Δέκα μέτρα "προς ανακούφιση των πληγέντων και προς αντιμετώπιση των αμέσων και πιεστικών προβλημάτων" τα ονόμασε ο πρωθυπουργός, τα οποία όμως δεν ανταποκρίνονται ούτε στις ανάγκες των χιλιάδων πληγέντων, ούτε βέβαια στο μέγεθος της καταστροφής την οποία θα πληρώσουν οι ίδιοι, ενώ κάποιοι θα κερδοσκοπήσουν από την προσπάθεια ανακούφισης και αντιμετώπισης της δυστυχίας από τις καταστροφές. Ουσιαστικά οι λαϊκές οικογένειες καλούνται να αντιμετωπίσουν μόνες τους τις ζημιές.

Τα μέτρα - ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν, προβλέπουν:

• Τη χορήγηση του... καθιερωμένου από τις αρχές της δεκαετίας φιλοδωρήματος των 200.000 ανά άστεγη οικογένεια με τη μορφή έκτακτης οικονομικής βοήθειας που θα καταβληθεί σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
• Την επιδίωξη δημιουργίας σε όλους τους δήμους καταυλισμών για τη στέγαση αστέγων σε σκηνές.
• Την εγκατάσταση αστέγων που το επιθυμούν σε ξενοδοχεία.
• Επιδότηση ενοικίου για έξι μήνες.
• Τη, γενικά κι αφηρημένα, διατύπωση περί ενίσχυσης εκ μέρους του κράτους εκείνων που μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση των ζημιών.
• Δωρεάν κρατική βοήθεια για το 1/3 του ποσού, το οποίο απαιτείται για την ανακατασκευή, την εκ νέου κατασκευή ή την επισκευή των κτιρίων που έχουν υποστεί ζημιές.
• Για το υπόλοιπο (τα 2/3) του σχετικού ποσού των παραπάνω περιπτώσεων θα δοθεί άτοκο δάνειο 15ετούς διάρκειας.
• Επιχειρήσεις και επαγγελματίες που υπέστησαν ζημιές θα ενισχυθούν με επιδοτούμενα δάνεια.
• Για τις επιχειρήσεις που λόγω των καταστροφών δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις οφειλές τους στο δημόσιο και το ΙΚΑ, θα υπάρξουν ειδικές ρυθμίσεις.
• "Εκτακτες οικονομικές ενισχύσεις σε σχέση με τους συνταξιούχους και τους ανέργους".

Δε χρειάζονται ιδιαίτερα σχόλια για να αποδειχθεί ότι τα ίδια τα μέτρα είναι ψίχουλα μπροστά στις ανάγκες των λαϊκών ανθρώπων που χτύπησε ο σεισμός, σύμφωνα με τις διευκρινίσεις των μέτρων που έκανε ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας.

Ας δούμε τα μέτρα για τις κατοικίες, που αποτελούν και την πιο άμεση και επιτακτική ανάγκη. Μόνο 120.000 δραχμές το τετραγωνικό εκτιμά η κυβέρνηση την ανάγκη ανακατασκευής κατεστραμμένων κατοικιών και με βάση αυτές υπολογίζει την κρατική βοήθεια και τα άτοκα τραπεζικά δάνεια. Το αντίστοιχο ποσό για τις επισκευές ορίστηκε στις 65.000 δραχμές!

• Η δωρεάν βοήθεια και τα άτοκα τραπεζικά δάνεια θα δίνονται (σε όσους τελικά αποδειχθεί ότι το ακίνητό τους είναι κατεδαφιστέο) για όσα τετραγωνικά καταστράφηκαν τα οποία όμως δεν μπορούν να ξεπερνούν τα 120.
• Το 1/3 από το ποσό των 120.000 δραχμών, (40.000 δραχμές), αποτελούν τη βοήθεια (!) του κράτους. Οι υπόλοιπες 80.000 δραχμές θα δοθούν με τη μορφή άτοκου τραπεζικού δανείου 15ετούς διάρκειας.
• Για τις κατοικίες που έχουν πάθει ζημιές αλλά δεν κρίνονται κατεδαφιστέες θα δίνονται 65.000 ανά τετραγωνικό μέτρο για την αναγκαία επισκευή. Από το ποσό αυτό, περίπου 20.000 θα δοθούν δωρεάν από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι υπόλοιπες 45.000 δραχμές θα χορηγηθούν με άτοκα δάνεια επίσης.

Είναι φανερό ότι ακόμα κι αν υποθέσει κανείς ότι τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν πλήρως, οι 120.000 ανά τετραγωνικό μέτρο σε καμιά περίπτωση δεν επαρκούν για την ανακατασκευή των κατεστραμμένων κατοικιών. Αν τα ποσά που εκτιμά η κυβέρνηση ότι απαιτούνται για την ανοικοδόμηση κατεστραμμένων κατοικιών συγκριθούν με τις τιμές αγοράς διαμερισμάτων, εύκολα διαπιστώνεται η αδυναμία ανακατασκευής, αφού οι τιμές αυτές κινούνται στις 300.000 δραχμές και πάνω ανά τετραγωνικό μέτρο.

Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη ότι στις περισσότερες περιπτώσεις από τις κατοικίες που καταστράφηκαν τα οικόπεδα υπάρχουν και δε θα χρειαστεί μια τέτοια δαπάνη, πάλι είναι αρκετά δύσκολο έως αδύνατο για τους απλούς ανθρώπους του μόχθου να ξαναχτίσουν το σπίτι τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμοδίων στα περί οικοδόμησης κατοικιών, όπου υπάρχει οικόπεδο, για μια μέση και ταυτόχρονα ασφαλή κατασκευή απαιτούνται περί τις 200.000 δραχμές για κάθε τετραγωνικό μέτρο. Οι 120.000 δραχμές, έστω και με τον τρόπο που δίνονται, δεν αρκούν, ακόμη και αν υπάρχει οικόπεδο.

Αν αυτά τα μέτρα δεν είναι εμπαιγμός, τότε πώς μπορούν να χαρακτηριστούν; Ουσιαστικά η προοπτική που ανοίγει η κυβέρνηση είναι η εμπλοκή των λαϊκών ανθρώπων στη μέγκενη του τραπεζικού κεφαλαίου, αφού μαζί με τα άτοκα δάνεια θα χρειαστούν και τα αντίστοιχα, με τραπεζικό τόκο, συμπληρωματικά, για την απόκτηση στέγης. Ετσι σπρώχνονται σ' έναν αγώνα όπου τα όνειρα για ένα σπιτικό που κατέστρεψε ο Εγκέλαδος γίνονται κερδοσκοπικό παιχνίδι του τραπεζικού κεφαλαίου. Το ίδιο ισχύει και για τις περιουσίες των μικρομεσαίων στρωμάτων, (βιοτέχνες, έμποροι), με τα επιδοτούμενα δάνεια. Και οι πληγέντες καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στην οριστική ταφή των ονείρων για καινούρια στέγη, ή στην υποταγή στις τράπεζες προκειμένου να βάλουν "κεραμίδι στο κεφάλι τους", που δε θα 'ναι ουσιαστικά δικό τους.