Οι εργασίες του ιδρυτικού συνεδρίου της αυτοαποκαλούμενης Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδας (ΑΓΣΣΕ), αλλά και οι μεθοδεύσεις αυθαιρεσίας και νοθείας, που συνδέονται με τη σύστασή της, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τις πραγματικές στοχεύσεις της: πρόκειται για ένα ακόμα εργαλείο του «κοινωνικού εταιρισμού» που έχει στόχο την πλαγιοκόπηση και το χτύπημα του συνεπούς αγωνιστικού, ταξικού κινήματος των συνταξιούχων.

Για του λόγου το αληθές, ορισμένοι μόνο στόχοι που μπήκαν στην έναρξη του συνεδρίου ήταν «ο διάλογος του συνταξιουχικού κινήματος με τις αρμόδιες αρχές» για τα οξυμένα προβλήματα των απομάχων της δουλιάς, η «συμμετοχή και διαβούλευση» αναφορικά με τις αποφάσεις που παίρνονται, η «δράση για μια Ευρώπη πιο δημοκρατική», ο «εναρμονισμός με την Πράσινη Βίβλο» και τη «Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» της Ευρώπης, καθώς και ο καθορισμός «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» για να «εξαλειφθεί» υποτίθεται η φτώχεια. Το... κερασάκι στην τούρτα ήταν το χειροκρότημα που εισέπραξε από τους «συνέδρους» ο υφυπουργός Οικονομικών, Πέτρος Δούκας, όταν στην τοποθέτησή του ανέφερε ότι έχουν γίνει βήματα σε σχέση με τα προβλήματα των συνταξιούχων, αλλά χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμα, στο πλαίσιο πάντα των περιθωρίων που η οικονομία επιτρέπει. Καμία πρωτοτυπία. Τους εκπροσώπους της εκάστοτε κυβέρνησης χειροκροτούσαν όσο ήταν συνδικαλιστές εργαζόμενοι, τους ίδιους χειροκροτούν και τώρα, ως συνταξιούχοι, προσπαθώντας (μάταια) να χειραγωγήσουν το συνταξιουχικό κίνημα.