Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφερόμενο στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, σημειώνει τα παρακάτω:

«Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής εκφράζουν και υπηρετούν την αυξανόμενη επιθετικότητα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς το εσωτερικό της ΕΕ. Οι λαοί πρέπει να ανησυχήσουν και να δραστηριοποιηθούν για να τις εμποδίσουν.

Συμβολή σε αυτές τις αντιλαϊκές αποφάσεις είχε και η ελληνική κυβέρνηση.

Οι ηγέτες της ΕΕ επικύρωσαν τις αποφάσεις των υπουργών Εξωτερικών που διευκολύνουν την άρχουσα τάξη της Τουρκίας και στρέφονται κατά των λαών της Κύπρου και της Τουρκίας.

Το σχέδιο παρέμβασης που διαμόρφωσαν για τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, την Ασία, εκφράζει τις επιδιώξεις των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για μεγαλύτερη διείσδυση και συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική ληστεία των λαών, στις επεμβάσεις, στους άδικους πολέμους.

Η επικύρωση ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην ΕΕ δεν είναι προς όφελος των λαών αυτών των χωρών και της περιοχής. Οι ανταγωνισμοί στα Βαλκάνια θα οξυνθούν.

Με πρόσχημα τη διεύρυνση, επιχειρούν να νεκραναστήσουν το καταδικασμένο με δημοψηφίσματα από τους λαούς "ευρωσύνταγμα".

Οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν αποφασιστική απάντηση στις κυβερνήσεις της ΕΕ που, παρά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις τους, προωθούν ενιαία το τρομοκρατικό πλαίσιο του Τάμπερε, ενισχύοντας τους μηχανισμούς παρακολούθησης, ελέγχου και καταστολής κατά των λαών της Ευρώπης. Αναπτύσσουν νέους διακρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς ενάντια στους μετανάστες και στα δικαιώματά τους. Μέτρα που δείχνουν την ανησυχία που έχει καταλάβει τους εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, προκειμένου να επιταχύνουν την πολιτική των αντιδραστικών αναπροσαρμογών σε βάρος των στοιχειωδών ασφαλιστικών, εργασιακών και εισοδηματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, της Παιδείας κλπ.

Η στρατηγική της Λισαβόνας που διαμόρφωσαν και υλοποιούν από κοινού οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες της ΕΕ, ανταποκρινόμενοι στη στρατηγική των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή από τους εργαζόμενους. Οι λαοί δεν έχουν άλλο δρόμο από αυτόν της οργάνωσης και της αντεπίθεσης στην αντιδραστική πολιτική και σ τον ίδιο τον διακρατικό ιμπεριαλιστικό μηχανισμό του ευρωπαϊκού κεφαλαίου».