Η έρευνα της ΕΣΥΕ, όμως, φανερώνει κι άλλα πράγματα. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει 5,8 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 20%, ή, το γεγονός πως το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού κατέχει το 25,1% του συνολικού πλούτου, ενώ το φτωχότερο 10% μόνο το 2,5%, οδηγεί σε ορισμένα αδιαμφισβήτητα και κρίσιμα συμπεράσματα.

Πρώτον, οι κοινωνικές ανισότητες είναι χαοτικές και κραυγαλέες και, βέβαια, δε φταίει γι' αυτό η μοίρα ή το όποιο θεϊκό θέλημα. Είναι το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού κοινωνικού συστήματος και των ταξικών αντιλαϊκών πολιτικών, που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες - πολιτικοί εκπρόσωποι της ολιγαρχίας των «εχόντων και κατεχόντων». Δεύτερον, ο συνολικός πλούτος φτάνει και περισσεύει για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και είναι ψέματα όλα όσα σχετικά λένε οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου, περί αντοχών της οικονομίας και αδυναμίας ικανοποίησης των λαϊκών αιτημάτων, κλπ. Απλώς, οι έχοντες την οικονομική και πολιτική εξουσία του τόπου ξεχωρίζουν πρώτα τη δική τους μερίδα του λέοντος και αφήνουν το λιγοστό υπόλοιπο για τους πολλούς, κάνοντας, μάλιστα, και τα διάφορα «παιχνίδια» τους με τη μοιρασιά του.