Η νέα χρονιά ξεκίνησε με μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα των εργαζομένων, στη βάση της διετούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (2006 - 2007) που υπέγραψε τον περασμένο Απρίλη η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, φιλοδωρώντας τους μισθούς και τα μεροκάματα εργατών και υπαλλήλων με 0,77 ευρώ μεικτά «αύξηση» την ημέρα. Εκατομμύρια εργατικές οικογένειες στενάζουν από την πολιτική της λιτότητας και της ακριβείας που απαρέγκλιτα εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας έρχονται να επιβεβαιώσουν την απειλή της απόλυτης εξαθλίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, αφού τα (εσκεμμένα υποτιμημένα) στοιχεία κάνουν λόγο για 2,1 εκατομμύρια Ελληνες κάτω από το όριο της φτώχειας.

Την ίδια ώρα, η επίθεση στο εισόδημα και γενικά στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα της εργατικής τάξης οξύνεται από την κυβέρνηση, τον ΣΕΒ και τα κόμματα που με την πολιτική τους υπηρετούν ή διευκολύνουν το κεφάλαιο. Παιδεία, Υγεία, Ασφαλιστικό, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, βρίσκονται «κλειδωμένα» στο στόχαστρο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η ΝΔ, με τη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, προς όφελος του κεφαλαίου.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες και σε συνέχεια των δυναμικών αγώνων του προηγούμενου διαστήματος, ο συναγερμός που έχει σημάνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο αποκτά ιδιαίτερη σημασία και κρισιμότητα. Με αιχμή τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα ταξικά συνδικάτα και οι Ομοσπονδίες προσανατολίζονται μέσα στο Φλεβάρη στη διοργάνωση συλλαλητηρίων, στην προοπτική να υπάρξει νέα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μέσα στο Μάρτη. Οι πρωτοβουλίες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σηματοδοτούν την αναγκαιότητα η εργατική τάξη να δώσει με αγωνιστικούς όρους τη σύνθετη μάχη για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών Συμβάσεων, προτάσσοντας στις διεκδικήσεις της τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της, μακριά και ενάντια στα επιχειρήματα περί «ανταγωνιστικότητας» και δήθεν «αντοχών» της οικονομίας.

Η έγκαιρη προετοιμασία και η επιτυχία των κινητοποιήσεων που σχεδιάζονται, θα αποτελέσουν καθοριστικούς παράγοντες για την έκβαση της μάχης των Συμβάσεων, με δεδομένες και τις πρόσθετες δυσκολίες που γεννά η διετής Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, η γενικότερη στάση συμβιβασμού και συναίνεσης που κρατά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Μια μάχη που συνδέεται άρρηκτα με το σύνολο των μετώπων που έχει σήμερα ανοιχτά η εργατική τάξη απέναντι στο κεφάλαιο και τα κόμματά του. Εργασιακές σχέσεις, Ασφαλιστικό, Υγεία και Παιδεία, δεν μπορούν παρά να αποτελέσουν συστατικά στοιχεία των αγώνων που προετοιμάζουν οι ταξικές δυνάμεις, με δοσμένη την αναγκαιότητα εργάτες και υπάλληλοι να βγουν στο προσκήνιο με το σύνολο των δίκαιων αιτημάτων τους, να συγκρουστούν με το σύνολο της πολιτικής που γεννά και αναπαράγει τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας.