Το δυνάμωμα του οικοδομικού κινήματος και συνολικά των εργατικών συνδικαλιστικών αγώνων, μέσα από την ενίσχυση της πρωτοπόρας δράσης του ΠΑΜΕ, για την αγωνιστική αφύπνιση, την ταξική συσπείρωση και την οργάνωση όλο και περισσότερων εργατών του κλάδου, με επιδίωξη η εργατική τάξη συνολικά να αλλάξει το συσχετισμό δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο, για ριζικές αλλαγές που θα καταργήσουν οριστικά τις αιτίες της εκμετάλλευσης, θα βρεθεί στο επίκεντρο των εργασιών του 21ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, που ξεκινούν την Παρασκευή 26 και ολοκληρώνονται την Κυριακή 28 Γενάρη, στην Αθήνα.

Συμπληρώνοντας φέτος 30 χρόνια πλούσιας αγωνιστικής πείρας, μετά το ιστορικό 9ο Συνέδριο (Αύγουστος 1976), όταν οι οικοδόμοι κατάφεραν να γίνουν νοικοκύρηδες στο σπίτι τους, αναδεικνύοντας τις ταξικές δυνάμεις στο «τιμόνι» της Ομοσπονδίας, ο κλάδος καλείται σήμερα να βάλει τον πήχη ακόμα ψηλότερα: Στο ύψος των σύγχρονων απαιτήσεων για την απόκρουση της ολομέτωπης και κλιμακούμενης αντεργατικής επίθεσης. Αλλωστε, η ίδια η ιστορία των αγώνων του κλάδου αποδεικνύει πως η βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλιάς των εργαζομένων συνδέεται με τον αγώνα που συγκρούεται αταλάντευτα με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Τον αγώνα που αναπτύσσεται ενάντια σε όσους σήμερα - ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και ΣΥΝ - προβάλλουν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», ως «ρεαλιστική», αλλά και ...ελπιδοφόρα για τους εργάτες επιλογή. Ενάντια στη λογική της ταξικής συναίνεσης και συνεργασίας. Ξεμπροστιάζοντας και αντιπαλεύοντας σθεναρά τις δυνάμεις που καλλιεργούν στους εργάτες τη μοιρολατρία, όπως κάνουν οι σημερινές συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Στις σημερινές συνθήκες, αποκτά όλο και πιο κρίσιμη σημασία η σφυρηλάτηση της ενότητας των εργαζομένων σε ταξική βάση. Η απάντηση στο ερώτημα «ποια ανάπτυξη χρειάζεται», απ' τη σκοπιά των συμφερόντων και αναγκών του εργάτη. Και, ταυτόχρονα, η αποκάλυψη του χαρακτήρα της σημερινής «ανάπτυξης», με την οποία αυξάνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα τα πλούτη που οι εργάτες παράγουν, αλλά συρρικνώνεται δραματικά το μερίδιο που οι ίδιοι καρπώνονται.

Ενώ πολλαπλασιάζονται τα κέρδη των μεγαλοκατασκευαστών, οι οικοδόμοι βλέπουν να απειλούνται κατακτήσεις που εξασφαλίστηκαν με πολύχρονους, αιματηρούς αγώνες. Η κυβέρνηση δρομολογεί το πετσόκομμα των ΒΑΕ, η ανεργία στον κλάδο «χτυπάει κόκκινο». Με εντολή της ΕΕ, οι νέες γενιές των οικοδόμων θα συνταξιοδοτούνται στα 60 (από τα 58) με αποδοχές που θα απέχουν ακόμα περισσότερο από την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών τους. Η εντατικοποίηση πολλαπλασιάζει τους κινδύνους που παραφυλάνε μέσα στα εργοτάξια και στα γιαπιά. Μόλις την περασμένη Τρίτη, ένας 60χρονος οικοδόμος σκοτώθηκε όταν καρφώθηκε στα κάγκελα της οικοδομής όπου δούλευε, την ώρα που θα 'πρεπε να έχει συνταξιοδοτηθεί.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η ανάπτυξη ακόμα πιο στοχοπροσηλωμένης δράσης από τα συνδικάτα αναδεικνύεται σε ζήτημα πρώτιστης σημασίας. Ετσι ώστε η Ομοσπονδία να αποκτήσει ακόμα πιο βαθιές, πιο γερές ρίζες σε κάθε τόπο δουλιάς, κάθε πόλη, κάθε νομό. Να μπαίνουν τα συνδικάτα σταθερά στην πρώτη γραμμή της αντίστασης ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Να έχουν διαρκή παρουσία μέσα στις οικοδομές. Να επεξεργάζονται αιτήματα και σχέδια δράσης, που θα φέρνει στο προσκήνιο κάθε σύγχρονη ανάγκη των εργαζομένων. Να ζυμώνουν τις διεκδικήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να γίνονται υπόθεση του κάθε οικοδόμου. Ωστε να βαθαίνουν οι δεσμοί με τους εργάτες, να μαζικοποιούνται οι γραμμές της Ομοσπονδίας.