Απεξάρτηση του προγράμματος και της λειτουργίας του Λυκείου (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Κατάργηση των κατευθύνσεων του Λυκείου και των πανελλαδικών εξετάσεων στη Γ΄ Λυκείου, που ταυτίζουν τις απολυτήριες με τις εισαγωγικές, καθώς και ακύρωση της όποιας απόπειρας πολλαπλασιασμού τέτοιου είδους εξετάσεων επιλογής, εικονικών ή πραγματικών σε περιφερειακό επίπεδο από τη Γ΄ Γυμνασίου και σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, μέτρο που στοχεύει στην απομάκρυνση από το Λύκειο (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) όσων μαθητών αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να συνεχίσουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση και διοχέτευσή τους στα αδιέξοδα ΕΠΑΣ.

Κατάργηση της βάσης του 10, που βαφτίζει διασφάλιση της «ποιότητας» την επιλογή και κατάταξη των υποψηφίων στις ανώτατες σχολές.

Είμαστε αντίθετοι σε κάθε πρόταση ενίσχυσης της ταξικής επιλογής των μαθητών για την ανώτατη εκπαίδευση, με την καθιέρωση μετά τις περιφερειακές και πανελλαδικές εξετάσεις προπαρασκευαστικού έτους.

Οι προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις να είναι ενδοσχολικές με ευθύνη του εκπαιδευτικού, που είναι σε θέση να σταθμίζει τις ανάγκες, τη γενική προσπάθεια και το κοινωνικό περιβάλλον των μαθητών και να αποτελούν το αναγκαίο, αλλά και τελευταίο στάδιο της μορφωτικής λειτουργίας. Να χρησιμοποιούνται θετικά σαν στοιχείο ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού έργου και εργαλείο επιβράβευσης της προσπάθειας του μαθητή.

Το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ - ΤΕΙ δεν μπορεί να βρει δίκαιη λύση στο πλαίσιο των άνισων όρων που δημιουργεί η σημερινή εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα. Οι υποσχέσεις και τα συνθήματα για ελεύθερη πρόσβαση και κατάργηση των εξετάσεων είναι βαθιά υποκριτικές.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος προϋποθέτει, μετά την απόκτηση από το σύνολο των νέων και εργαζόμενων ενιαίας δωδεκάχρονης γενικής μόρφωσης, να εξασφαλιστεί το καθολικό δικαίωμα στη σταθερή και πλήρη εργασία, να δοθεί ουσιαστική διέξοδος στην επαγγελματική μόρφωση μέσα από ένα σύστημα δημόσιων και δωρεάν «μεταλυκειακών» επαγγελματικών σχολών.

Μία διαδικασία πρόσβασης προσαρμοσμένη στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων πρέπει να πληροί τα παρακάτω κριτήρια:

α) Να είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη λειτουργία του σχολείου και να ακολουθεί χρονικά και ουσιαστικά την ολοκλήρωση του μορφωτικού του έργου.

β) Να προϋποθέτει την ουσιαστική και πλήρη παροχή δημόσιας και δωρεάν Παιδείας με ό,τι η έννοια αυτή σημαίνει (δωρεάν βιβλία, σχολικά είδη, σίτιση, φοιτητική μέριμνα, έως και την ενίσχυση των λαϊκών οικογενειών, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο της παιδικής εργασίας).

γ) Να δίνει τη δυνατότητα φοίτησης στην ανώτατη εκπαίδευση σε εργαζόμενους που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν σε αυτό το επίπεδο τις σπουδές τους μέσα από ειδικές διαδικασίες.

δ) Η διαδικασία επιλογής να γίνεται με κριτήρια που αντιστοιχούν στις απαιτήσεις για τη σπουδή μιας επιστήμης και το λειτούργημα του επιστήμονα. Μια λιγότερο άδικη και οδυνηρή για τη σημερινή πραγματικότητα διαδικασία επιλογής θα μπορούσε να προβλέπει τη διενέργεια, μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, πανελλαδικών εξετάσεων σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων (2-3) ανάλογα με τις ανώτατες σπουδές στις οποίες προσανατολίζεται ο υποψήφιος, δυνατότητα κατοχύρωσης της βαθμολογίας και δικαίωμα απεριόριστης επανάληψης των εξετάσεων. Η αξία του συστήματος αυτού είναι σχετική και γι' αυτό θα υπόκειται σε διαρκή έλεγχο και κρίση ανάλογα με την εξέλιξη της εκπαιδευτικής και κοινωνικής πραγματικότητας.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη μορφωτική καθήλωση και πρόωρη επιλογή των κοινωνικά και μορφωτικά αδύναμων μαθητών μέσα από το διαφοροποιημένο πρόγραμμα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με το άλλοθι των διαφορετικών αναγκών και δυνατοτήτων. Λέμε όχι στον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό - εργαλείο ύπουλης ταξικής προεπιλογής και κατεύθυνσης των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στην πρόωρη και υποδεέστερη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ) ή κατάρτιση (ΕΠΑΣ). Ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός προϋποθέτει σχεδιασμένη οικονομία και παραγωγή.