ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ: «Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο κ. Καραμανλής προσανατολίζεται οριστικά για τον Οκτώβριο και το ημερολόγιο στο γραφείο του γράφει Κυριακή 7 Οκτωβρίου. Αν υπάρξει αλλαγή θα είναι για μια εβδομάδα αργότερα. Για τις αποφάσεις του ο πρωθυπουργός θα προτάξει συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους μεταξύ των οποίων: Η κυβέρνησή του έχει ολοκληρώσει τις προγραμματικές εξαγγελίες της. Η παρατεταμένη εκλογική περίοδος ιδίως στη διάρκεια του χειμώνα θα βλάψει τη χώρα και ειδικότερα την Οικονομία» (ο Μανώλης Κοττάκης στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ... ΦΤΩΧΟΚΟΜΕΙΟΥ: «Οπως κάθε επιτυχία έτσι και αυτή είχε το τίμημά της. Οι Ελληνες πολίτες στήριξαν τις προσπάθειες της κυβέρνησης, στερήθηκαν, έκαναν θυσίες, που όμως απέδωσαν καρπούς. Τα οφέλη από το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και από την ανάπτυξη της οικονομίας θα πρέπει τώρα να διανεμηθούν σε όλους και ιδιαίτερα στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες» (από το κύριο άρθρο στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ: «Το sale and lease back προσθέτει στο "οπλοστάσιο" του Δημοσίου ένα σύγχρονο όπλο εκμετάλλευσης της περιουσίας του. Στοχεύει να αξιοποιήσει την ευελιξία και τα κίνητρα που παρέχουν οι μηχανισμοί της αγοράς για την ορθή αξιοποίηση της τεράστιας δημόσιας περιουσίας» (από το κύριο άρθρο στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΣ Ο ΤΖΟΓΟΣ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ: «Αρμόδιες πηγές έλεγαν με έμφαση ότι το μείζον θέμα δεν είναι "αν συνομολογείται από τα εμπλεκόμενα μέρη ότι υπήρξε προμήθεια, διότι, όπως αποδεικνύεται, κάτι τέτοιο δεν είναι παράνομο, όταν στα βιβλία της εταιρίας αναγράφεται ότι δόθηκε προμήθεια σε συγκεκριμένη χρηματιστηριακή εταιρία. Το ζήτημα είναι αν μέρος από την προμήθεια αυτή κατέληξε ως αμοιβή σε κρατικούς λειτουργούς"» (το θέμα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΑΣ ΟΨΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ: «Το ανελαστικό δημοσιονομικό πλαίσιο που έχει επιβληθεί με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη Ζώνη του Ευρώ δεσμεύει όλες τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ. Το πρόβλημα με τις ηγεσίες των σοσιαλιστικών κομμάτων έγκειται στο ότι έχουν αποδεχθεί εκθύμως το εν λόγω ασφυκτικό θεσμικό, δημοσιονομικό, οικονομικό, εν τέλει δε και πολιτικό πλαίσιο. Ιδού, λοιπόν, η μεγάλη πρόκληση για τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές αν θέλουν να κατοχυρωθούν σε εθνική, εν τέλει δε και πανευρωπαϊκή κλίμακα, ως διακριτή προοδευτική δύναμη. Να θέσουν υπό αμφισβήτηση το κυρίαρχο μοντέλο, αναθεωρώντας μια δική τους καίρια επιλογή» (το σχόλιο στην «ΑΥΡΙΑΝΗ»).