Του Τάσου Αναστασίου από τα ΝΕΑ

Οι πιο ωραίοι, πάντως, είναι οι πράσινοι που έχουν αναλάβει εργολαβία την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ με κεντρικό σημείο αναφοράς τα ομόλογα. Γνωρίζουν πως ο τζόγος έχει και πράσινη σφραγίδα κι άρχισαν τα «λεβέντικα»: νόμιμη η συναλλαγή, νόμιμη η μίζα, να ψαχτεί μόνο αν τα πήρε κανένας κρατικός υπάλληλος. Σωστοί, αφού βρίσκουν κωθώνια και τους κοιτάνε στο στόμα, καλά κάνουν.

Μόνο που τους παίρνει στο ψιλό ως και η «Αυριανή». Η οποία καταθέτει και τη ριζοσπαστική πρόταση: να αρνηθεί το ΠΑΣΟΚ τον εαυτό του και να καταγγείλει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Εδώ άνθρωπέ μου δεν το έχει κάνει αυτό ούτε ο Συνασπισμός που πάει να το παίξει και ριζοσπαστική δύναμη. Θα το κάνει το ΠΑΣΟΚ;

Ασε που είναι παραμύθι και τα περί «δέσμευσης». Καραμπινάτη επιλογή τους ήτανε και παραμένει το Μάαστριχτ. Εκτός κι αν ξάφνου έπαψε και το ΠΑΣΟΚ να είναι κόμμα που υπάρχει από και για το κεφάλαιο (ότι ψηφίζεται από 2,5 εκατομμύρια λαϊκούς ανθρώπους δηλώνει μόνο το μέγεθος της ποδηγέτησης των συνειδήσεων και μ' αυτήν την έννοια χρεώνει με πρόσθετα καθήκοντα το επαναστατικό κίνημα...).

Ασχετο: «δημοκρατία» χωρίς αυταπάτες γίνεται; Δε γίνεται!