Η φετινή χρονιά θα είναι από τις χειρότερες για την αγροτιά, καθώς ο «κακός καιρός» έρχεται να συμπληρώσει το καταστροφικό έργο της νέας ΚΑΠ, που εφαρμόζεται για δεύτερο, συνεχή, χρόνο και οι αγρότες δεν έχουν από πού να φυλαχτούν. Ηδη, οι αντίξοες καιρικές συνθήκες έχουν προκαλέσει σημαντικές ζημιές στις καλλιέργειες. Η παρατεταμένη ανομβρία, στη διάρκεια της χειμερινής και της εαρινής περιόδου, ενέτεινε το πρόβλημα της λειψυδρίας, που οφείλεται στην ανυπαρξία έργων αγροτικής υποδομής και ταλαιπωρεί, χρόνια, τη γεωργία. Οι βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών, τις οποίες οι αγρότες περίμεναν σαν «μάννα εξ ουρανού», δε φτάνουν για να «χορτάσουν» τη διψασμένη γη, ενώ σε κάποιες δενδρώδεις και άλλες καλλιέργειες προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές όπως και οι χαλαζοπτώσεις.

Ο ι πληγέντες παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση, αφού κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς σοδειά και δίχως εισόδημα. Το δίκαιο αίτημά τους για ουσιαστικές και έγκαιρες αποζημιώσεις, «σκοντάφτει» στον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ, που δεν καλύπτει πολλές από τις φυσικές αιτίες των ζημιών στην παραγωγή και στο αγροτικό κεφάλαιο. Αλλά και για τις ζημιές που καλύπτονται, οι αποζημιώσεις που δίνονται είναι πολύ μικρές και δεν ανταποκρίνονται καν στα έξοδα καλλιέργειας. Η αναμενόμενη νέα μείωση της αγροτικής παραγωγής θα φέρει νέα, δραματική, μείωση στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, που τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί καθίζηση, οδηγώντας τη συντριπτική πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Α λλά, δε χρειαζόταν ο «κακός καιρός» για να συνειδητοποιήσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες ότι πάνε από το κακό στο χειρότερο. Εχουν αντιληφθεί, εδώ και χρόνια, ότι, με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν μέλλον. Αυτή η πολιτική επιχειρεί να τους «ξεπαστρέψει» και, σε μεγάλο βαθμό, το πέτυχε, μιας και, στα τελευταία 20 χρόνια, πάνω από 400.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν. Με την εφαρμογή, δε, της νέας ΚΑΠ, αυξάνεται, με γεωμετρική πρόοδο, ο ρυθμός ξεκληρίσματος, με στόχο τον αφανισμό των μικρονοικοκυραίων του χωριού και το πέρασμα της γης τους στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και αγροτοβιομηχάνων.

Η «μοίρα» των μικρομεσαίων αγροτών είναι, λοιπόν, προδιαγεγραμμένη και δε θ' αλλάξει όσο συνεχίζεται αυτή η αντιαγροτική πολιτική. Συνεπώς, αν θέλουν ν' αποφύγουν το ξεκλήρισμα, δεν έχουν παρά ν' αγωνιστούν για την ανατροπή της και για την εφαρμογή μιας άλλης, που θα τους εξασφαλίζει μέλλον στην αγροτική απασχόληση. Ομως, η εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής, προϋποθέτει και άλλη, φιλολαϊκή διακυβέρνηση. Κι αυτή, με τη σειρά της, προϋποθέτει την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος του δικομματισμού και υπέρ του ΚΚΕ και τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου που θ' αναδείξει τη Λαϊκή Εξουσία. Σε λίγο χρονικό διάστημα έρχονται οι βουλευτικές εκλογές και ο αγροτικός κόσμος θα έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να κάνει ένα σοβαρό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση...