ΔΥΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ είχε χτες ο πρωθυπουργός. Είδε διαδοχικά τον γενικό γραμματέα του ΟΟΣΑ και μετά τους εκπροσώπους των συνταξιούχων, που διαδήλωναν για το ύψος των συντάξεων. Ποιον λέτε ότι ...άκουσε στην πραγματικότητα;

Είναι περιττή η απάντηση στην ερώτηση. Ανάμεσα στους συνταξιούχους που καταγγέλλουν τις συντάξεις πείνας και στους διεθνείς οργανισμούς που ζητούν «προσαρμογές» και «αναδιαρθρώσεις», προβλέποντας κινδύνους για το ασφαλιστικό σύστημα, η κυβέρνηση προτιμά τους δεύτερους.

Κι όταν λέμε τους «προτιμά», δεν εννοούμε στη θεωρία, αλλά στην πράξη. Σε αυτούς αναφέρονται, γι' αυτούς νομοθετούν και από αυτούς περιμένουν συγχαρητήρια για τις επιλογές και τις πολιτικές τους.

Και τα συγχαρητήρια έρχονται μόνον όταν οι κυβερνήσεις μειώνουν τις συντάξεις, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης και απαλλάσσουν εργοδότες από ασφαλιστικές εισφορές με κάθε τρόπο.

Οσο για τους συνταξιούχους, στην καλύτερη περίπτωση τους αντιμετωπίζουν ως ...προεκλογικά θύματα, που είναι δυνατόν να πουλήσουν τις συνειδήσεις τους αν τους υποσχεθούν μερικά ψίχουλα.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ΕΧΟΥΝ ακόμη το θράσος να τσακώνονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλληλοκατηγορούμενοι για «ρουσφετολογικές προσλήψεις» και για «γαλάζια» ή «πράσινα» παιδιά. Λες και δεν τους ξέρουμε και τους δύο...

Η μεν Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να καλύψει τα δικά της επικαλούμενη τα όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δηλώνει έκπληκτη απέναντι σε τέτοιες πρακτικές, λες και δεν τις έχει ξαναδεί στη ζωή της.

Κι όλα αυτά τα παρακολουθούν χιλιάδες άνεργοι, χιλιάδες συμβασιούχοι και χιλιάδες εξαπατημένοι και από τα δύο κόμματα. Ο αριθμός τους, άλλωστε, πολλαπλασιάζεται, καθώς οι κυβερνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη.

Αν το αναλογιστούν αυτό κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι προτού εμφανιστούν μπροστά στις κάμερες με το ύφος του αναμάρτητου υπερασπιστή της διαφάνειας, ίσως μαζευτούν λιγάκι...