Η κυβέρνηση αποδίδει όλα τα προβλήματα που συναντάει στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχει διαφορετική πολιτική, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, στην ομιλία της στη συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για την «Οικονομία της οικογένειας».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνέχισε τονίζοντας πως η κυβέρνηση της ΝΔ πάτησε πάνω στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και επιτάχυνε το έργο τους, με αποτέλεσμα να χειροτερεύει ολοένα και περισσότερο η κατάσταση. Το δε ΠΑΣΟΚ, είπε, επιχειρηματολογεί με τρόπο που να εμφανίζει την κατάσταση στη χώρα ως, περίπου, παράδεισο πριν από 3, 5 χρόνια.

Το μέτρο της δικής μας κριτικής, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, είναι το τι έγινε τα τελευταία 20 χρόνια, κατά τα οποία υπήρξε η προσαρμογή στην «Εσωτερική Αγορά» και η μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ. Σε αυτήν την 20ετία, είπε, ανεξάρτητα κυβερνήσεων, υπήρξε συνεχής χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου του λαού με τάσεις επιδείνωσης. Είναι χαρακτηριστικό, τόνισε, ότι στα χρόνια αυτά δεν έχουμε ούτε καν διαλείμματα σχετικής καλυτέρευσης του βιοτικού επιπέδου του λαού και αυτό έγινε για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχολίασε την ορολογία των εκάστοτε κυβερνώντων για τη «μέση οικογένεια» και το «μέσο εισόδημα» και είπε γιατί διαφωνεί με τέτοιου είδους προσεγγίσεις. Για εμάς, είπε, υπάρχει η οικογένεια της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων και της φτωχής αγροτιάς και όλα τα άλλα περί «μέσης οικογένειας» αποτελούν «αλχημείες». Πώς μπορεί να γίνεται λόγος για μέσο μισθό 800 ευρώ για παράδειγμα, είπε, όταν υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι με αρκετά χαμηλότερες αποδοχές; «Δε βγαίνει άκρη με τις θεωρίες περί "μέσου όρου"», παρατήρησε χαρακτηριστικά και είπε ότι «όλα αυτά θυμίζουν εκπομπές της αμερικάνικης τηλεόρασης που δίνουν συμβουλές για την "οικογενειακή οικονομία" του στιλ "πούλησα την ΠΟΡΣΕ και πήρα φτηνότερο αυτοκίνητο". Αυτή είναι η μέση οικογένεια;», αναρωτήθηκε η Αλ. Παπαρήγα.

Αναφερόμενη στην ανεργία είπε ότι είναι το κατεξοχήν πρόβλημα της λαϊκής οικογένειας, η οποία έχει ανάγκη από σταθερή απασχόληση και συνεχώς αυξανόμενο εισόδημα. Εχει ανάγκη από δωρεάν Υγεία, Παιδεία και Πρόληψη.

Την τελευταία 20ετία, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, η ανεργία αυξάνεται συνεχώς και κάτι τέτοιο αποτελεί συνειδητή πολιτική τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, αφού και οι δύο επέλεξαν την προσαρμογή στους κανόνες της ΕΕ. Αποτέλεσμα αυτής της προσαρμογής, είπε, ήταν να θυσιαστεί στην κυριολεξία ο κλάδος της μεταποίησης της ελληνικής οικονομίας, προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου που δραστηριοποιούνταν σε άλλους χώρους, όπως οι κατασκευές και ευνοούνταν από τις «ντιρεκτίβες» της ΕΕ.

Αρα, τόνισε, η διόγκωση της ανεργίας έγινε συνειδητά από τη στιγμή που και τα δύο κόμματα συμμορφώθηκαν με τον καταμερισμό της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, συνέχισε, οδήγησε στη μείωση της παραγωγής και στην αύξηση της ανεργίας των αγροτών, η οποία μάλιστα έχει διάρκεια.

Ολα αυτά τα χρόνια, είπε, η «πίτα» αυξήθηκε στην Ελλάδα, αλλά ο λαός συνεχώς και φτωχαίνει. Μπορεί, τόνισε, να υπάρχουν κάποια λαϊκά στρώματα που ακόμα αντέχουν, αλλά αισθάνονται έντονα την ανασφάλεια αφού κινδυνεύουν με σοβαρές κοινωνικές ανισότητες.

Στα προγράμματα, συνέχισε, τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένας βασικός στόχος: Να βοηθηθεί με κάθε τρόπο τμήμα του κεφαλαίου προκειμένου να αντέξει στον ανταγωνισμό και στην κατεύθυνση αυτή δίνονται διάφορες παροχές, όπως οι αναπτυξιακοί νόμοι ή το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, προκειμένου να καταστεί πιο φθηνή και εκμεταλλεύσιμη η εργατική δύναμη.

Οταν, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, τα δύο κόμματα της δικομματικής εναλλαγής αναφέρονται σε «κοινωνική πολιτική» εννοούν να δοθούν τα πάντα στους επιχειρηματίες, προκειμένου αυτοί να επενδύσουν και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Ετσι εφευρίσκουν διάφορους όρους όπως «όριο φτώχειας», το οποίο όμως δε λένε ποιος το καθορίζει και έτσι όλη η «κοινωνική τους πολιτική» κινείται σε αυτό το «όριο φτώχειας». Είναι χαρακτηριστικό ότι αναφέρονται σε λαϊκά στρώματα με όρους όπως «ευπαθείς ομάδες», λες και οι άνθρωποι είναι «ευπαθή προϊόντα», ενώ εφευρίσκουν και όρους όπως κοινωνία των 2/3 λες και μόνο το 1/3 του λαού ζει στη φτώχεια.

Ενδεικτικό, συνέχισε, είναι ότι αναφέρονται σε «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, σε ελάχιστη σύνταξη, σε "βοήθεια στο σπίτι" και σε διάφορα προγράμματα κατάρτισης. Αντί να έχουμε κοινωνική πολιτική με βάση τις σύγχρονες ανάγκες με δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, έχουμε την καλλιέργεια διάφορων πολιτικών όπως η "κοινωνική οικονομία" που πρακτικά προωθεί επιχειρηματικά συμφέροντα».

Η ρότα των δύο κομμάτων με την υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ είναι κοινή, τόνισε και πρόσθεσε ότι δεν καταλαβαίνει το λόγο για τον οποίο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αντιδρούν σε μια τέτοια εκτίμηση.

Τα πράγματα, είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, θα χειροτερεύσουν αφού θα προωθηθεί ο Καποδίστριας Νο 2 με τη μείωση των δήμων από 1.000 σε 400 και των νομαρχιών από 50 σε 14. Το αποτέλεσμα θα είναι να μειωθεί η κρατική επιχορήγηση και να χτυπηθούν οι όποιες κοινωνικές παροχές. Αυτές θα αντικατασταθούν με τα διάφορα προγράμματα «εθελοντικής εργασίας», τα διάφορα «ταμεία αλληλεγγύης ή τους ...κουμπαράδες» για τα παιδιά όπως προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

Ολα αυτά, τόνισε, εμείς τα απορρίπτουμε. γιατί θυμίζουν το ρητό «να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι». Πρόκειται, συνέχισε, για πολιτική «πτωχοκομείου» και μάλιστα με ψηφοθηρικούς σκοπούς από την οποία πιέζονται όλοι να πέσουν σε χαμηλότερο επίπεδο. Για παράδειγμα τώρα πιέζονται οι γυναίκες προκειμένου να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησής τους στα 65 χρόνια.

Πριν από 20 χρόνια, παρατήρησε η Αλ. Παπαρήγα, για μια σειρά λόγους υπήρχαν ενιαίες συλλογικές παροχές, αλλά τώρα με την πολιτική του «πτωχοκομείου» οδηγούμαστε στην κατάργησή τους, όπως και στην κατάργηση των όποιων συλλογικών κατακτήσεων. Επιδίωξη είναι να φθάσει η κατάσταση ακόμα και στις ατομικές συμβάσεις εργασίας, αφού θα γκρεμιστούν στοιχειώδεις κατακτήσεις. Ολοι αυτοί οι μηχανισμοί προσωπικών αναγκών των πολιτών, είπε, αξιοποιούνται από τα κόμματα εξουσίας προκειμένου να προωθηθεί το γαλαζοπράσινο ρουσφέτι.

Εμείς, είπε η Αλ. Παπαρήγα, απορρίπτουμε την κυρίαρχη πολιτική του «πτωχοκομείου» και προτάσσουμε τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα τα δύο κόμματα προωθούν τη με κάθε τρόπο αναβάθμιση των επιχειρήσεων και χειροτερεύουν την κατάσταση του λαού. Σύγχρονες ανάγκες, τόνισε, είναι να πάει το όριο συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και τα 55 στις γυναίκες και όχι να πηγαίνουμε πίσω ακόμα και από τις κατακτήσεις του 19ου αιώνα, όπως είναι το οκτάωρο.

Καταλήγοντας, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι κριτήριο του ΚΚΕ είναι οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και όχι οι σύγχρονες ανάγκες των καπιταλιστών.