«

Νέος πατριωτισμός» είναι ο όρος που επαναλαμβάνει ολοένα και πιο συχνά τις τελευταίες μέρες ο Κ. Καραμανλής, επιχειρώντας να περιγράψει και εκφράσει το «κύμα αλληλεγγύης» προς τις πληγείσες περιοχές από τις πυρκαγιές.

Πρόκειται για αντιγραφή της συνταγής διαχείρισης κρίσεων, που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις των χωρών της Δύσης είτε πρόκειται για «φυσικές καταστροφές» είτε από «τρομοκρατικές». Η αρχή έγινε στις ΗΠΑ μετά τις 11 Σεπτέμβρη, όπου η χώρα κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και δύο μήνες μετά ψηφίστηκε ο περιβόητος «πατριωτικός νόμος», που κατάργησε στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα, επέτρεψε τις παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, νομιμοποίησε το κυνήγι των «υπόπτων» τρομοκρατών... Φυσικά, οι πρωτοφανείς καταστροφές από τις πυρκαγιές δε δικαιολογούν τέτοια μέτρα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης Καραμανλή να ξεπατικώσει το αμερικανικό μοντέλο. Δεν είναι τυχαίο ότι από την πρώτη στιγμή έσπευσε να λανσάρει την τρομοθεωρία της «ασύμμετρης απειλής», ενώ ανέθεσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπισής της στους μηχανισμούς παρακολούθησης και καταστολής (ΕΥΠ, αντιτρομοκρατική, ΕΛΑΣ)...

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα λόγο να εγκλωβιστούν στο «νέο πατριωτισμό» της κυβέρνησης. Το ακριβώς αντίθετο οφείλουν να κάνουν. Να τιμωρήσουν τους ηθικούς αυτουργούς των καταστροφικών πυρκαγιών, να τους αποδυναμώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο εκλογικά, να ακυρώσουν την πολιτική που οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών και κατακαίει τα δάση. Αυτή είναι και η καλύτερη αλληλεγγύη προς τους πληγέντες.