Οι παρεμβάσεις του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο για την Κοινωνική Ασφάλιση ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι είναι δύναμη αφερέγγυα απέναντι στους εργαζόμενους, στα δικαιώματα και τις πραγματικές τους ανάγκες. Η στάση του, αντικειμενικά, βοηθάει την κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο και έδαφος στην αντιασφαλιστική επίθεση, που, ήδη, βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε χτες Επερώτηση, με την οποία ζητάει την ενίσχυση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, την επιστροφή των οφειλόμενων και την αύξηση των πόρων τους από την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής. Ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ, όψιμα, επικεντρώνει στο ότι η κλοπή των αποθεματικών ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 και υπεύθυνες γι' αυτήν είναι όλες οι κυβερνήσεις έκτοτε. Και λέμε όψιμα, επειδή την περίοδο που το θέμα ήταν στην επικαιρότητα εξαιτίας του υπαρκτού σκανδάλου με τα δομημένα ομόλογα, ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ φρόντιζε να υπερτονίζει μονόπλευρα την κλοπή των αποθεματικών την τελευταία μόνο τριετία, αφήνοντας διακριτικά στο απυρόβλητο το ΠΑΣΟΚ.

Ομως, παρά τις ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην καταλήστευση των αποθεματικών και στην ψήφιση και εφαρμογή πλήθους αντιασφαλιστικών νόμων, ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συνυπογράψει την Επερώτηση για την επιστροφή των αποθεματικών! Στο όνομα της «κοινής δράσης με τις άλλες δυνάμεις του δημοκρατικού χώρου της αντιπολίτευσης» (Αλ. Αλαβάνος, συνέντευξη Τύπου 24/10), ζητάει από τον θύτη να υπογράψει ο ίδιος το συγχωροχάρτι του και να παραγραφούν οι ευθύνες του στη ληστεία των χρημάτων των εργαζομένων, στο πετσόκομμα ασφαλιστικών δικαιωμάτων!

Ιδια είναι η τακτική και στη ΓΣΕΕ, όπου η παράταξη του ΣΥΝ αναλώνεται αποκλειστικά σε αγωνιστικές κορόνες και σε διαρκείς παρακλήσεις κυρίως προς την ΠΑΣΚΕ να εγκαταλείψει το «διάλογο» και να οργανώσει αγώνες. Τι αγώνες, όμως; Υπεράσπισης του νόμου Ρέππα - σύμφωνα με το πλαίσιο της πλειοψηφίας - τον οποίο ο ΣΥΝ στην Επερώτησή του κατακρίνει. Ζητάει, όμως, από το ΠΑΣΟΚ να συμφωνήσει μαζί του και να παλέψουν από κοινού για την κατάργηση «αντιασφαλιστικών διατάξεων» που περιέχει! Δεν πρόκειται για σύμπτωμα πολιτικής σύγχυσης. Είναι η συνειδητή προσπάθεια μιας βαθιά οπορτουνιστικής δύναμης να ξεπλύνει τις πομπές του ΠΑΣΟΚ.

Το κερασάκι στην τούρτα βάζει η οικονομίστικη αντίληψη του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ για το Ασφαλιστικό, μακριά από την ανάγκη να τεθεί το ζήτημα σε καθαρά ταξική βάση και πάνω εκεί να αναπτυχθούν οι αγώνες των εργαζομένων. Αυτό είναι που οδηγεί τον ΣΥΝ στη διατύπωση προτάσεων όπως αυτή για τη συγκρότηση ενός «Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης» που θα τροφοδοτεί τα Ταμεία μετά το 2025, υποδεικνύοντας, μάλιστα, και τις πηγές της χρηματοδότησής του. Μια παραλλαγή, δηλαδή, του κουμπαρά που προτείνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, εφοδιάζοντας με διαχειριστικές «λύσεις» ένα βολικό για την κυβέρνηση «διάλογο», που στόχο έχει να τραβήξει την κουβέντα από το κύριο. Οτι, δηλαδή, η Κοινωνική Ασφάλιση είναι δικαίωμα που οι εργαζόμενοι το χρυσοπληρώνουν ξανά και ξανά. Και πως οι διεκδικήσεις τους δεν μπορούν να πάνε παρακάτω από εκεί που οι πραγματικές ανάγκες τους βάζουν τον πήχη και όχι μέχρι τη δημιουργία ενός ακόμα «ταμείου», όπως αυτά που χρόνια τώρα αφαιμάσσει το κεφάλαιο.