Τέτοια βλέπουν οι εργάτες και δηλώνουν απογοητευμένοι από τα συνδικάτα: Πρώην συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ στη Λιβαδειά ζητά από το τοπικό Συνδικάτο Οικοδόμων τα χαρτιά που χρειάζεται για να πάρει τη σύνταξη των εργατοπατέρων! «Δικαίωμα» που αναγνωρίστηκε πριν πολλές δεκαετίες, αλλά καταργήθηκε τα τελευταία χρόνια, κάτω και από την πίεση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Πίσω από το απύθμενο θράσος εκείνων που πρωτοστατούν στην υπονόμευση των εργατικών αγώνων κι από πάνω ζητούν και σύνταξη από τα Ταμεία που χτίζονται στις πλάτες των εργατών, βρίσκεται κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο: η αντίληψη που λέει ότι ο συνδικαλισμός είναι μια προσοδοφόρα «ασχολία», είναι επάγγελμα επ' αμοιβή. Κι από αυτή την αντίληψη απορρέει η στάση και δράση τέτοιων δυνάμεων μέσα στο ίδιο το κίνημα και τους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων. Αφού το μόνο για το οποίο «αγωνίζονται» είναι το πώς θα παραδώσουν τα συνδικάτα στις υπηρεσίες του «κοινωνικο-εταιρισμού» και τις εντολές των βιομηχάνων. Πώς θα συμβάλλουν στην αποκλιμάκωση των αγώνων και την απομαζικοποίηση των συνδικάτων.