Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, με τρεις ανθρώπους που συμμετείχαν στο αντιδικτατορικό κίνημα, είχαν την ευκαιρία να κάνουν οι μαθητές που βρέθηκαν το Σάββατο το απόγευμα στο Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης». Για να μάθουν «από πρώτο χέρι» πώς εξελίχτηκε ο αντιδικτατορικός αγώνας, σε ποιες συνθήκες, με ποιες δυσκολίες και την ιδιαίτερη και σημαντική συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας. Να συζητήσουν για την επικαιρότητα του Νοέμβρη, για την επικαιρότητα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των συνθημάτων του. Οι μαθητές κουβέντιασαν με τον Δημήτρη Πρωτοψάλτη, πρόεδρο του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 - 1974, τον Τάκη Τσίγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντή του «902» και τον Νίκο Πετσιά, ειδικό γραμματέα του ΣΦΕΑ.

Νωρίτερα, οι μαθητές «περιηγήθηκαν» στην περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, μέσα από ντοκουμέντα της εποχής, που μετέφεραν ολοζώντανες εικόνες των συνθηκών αλλά και της αποφασιστικότητας με την οποία οι κομμουνιστές, αξιοποιώντας νόμιμες και παράνομες μεθόδους, μέσα από συλλόγους και επιτροπές αλλά και από την εξορία και τις φυλακές, ούτε στιγμή δεν υπέστειλαν τη σημαία του αγώνα. Τρικάκια, ανακοινώσεις, προκηρύξεις, χαιρετισμοί πολιτικών κρατουμένων, νέων πολιτικών κρατουμένων, φύλλα του «Ριζοσπάστη» του 1968, του '69, του '71, του '73, της «Αδούλωτης Αθήνας» (όργανο της ΚΟΑ του ΚΚΕ) του '68 και του '69, την καταγγελία του Χαρίλαου Φλωράκη από το Παρθένι της Λέρου, την απολογία του Κώστα Λουλέ από τη φυλακή...

Μέσα από βιωματικές αφηγήσεις, οι τρεις ομιλητές, που έζησαν τον αντιδικτατορικό αγώνα από διαφορετικά μετερίζια, μετέφεραν στους μαθητές με ζωντανά παραδείγματα την εμπειρία, τη δράση, την καθημερινή πάλη, τις μορφές αγώνα και τις συνθήκες της περιόδου. Για τις διεργασίες μέσα στα πανεπιστήμια. Για την καθημερινή δράση στις εξορίες και τις φυλακές. Για την παράνομη δραστηριότητα των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ. Για τη στάση των αστικών πολιτικών κομμάτων καθώς και του οπορτουνισμού.

Οπως σημείωσε ο Δ. Πρωτοψάλτης, «το ΚΚΕ ήταν πάντα μπροστάρης» στον αγώνα και την περίοδο της δικτατορίας. Ο Τ. Τσίγκας υπογραμμίζοντας δύο βασικά ζητήματα που οδήγησαν στο Πολυτεχνείο, επισήμανε ότι ήταν οι αντικειμενικές εξελίξεις από το 1967 καθώς και η δουλιά των κομμουνιστών, η σωστή πολιτική και τακτική του ΚΚΕ. Σημείωσε ότι αφετηρία ήταν η 12η Ολομέλεια της ΚΕ το 1968, καθώς «αν δεν ξεκαθάριζε η πολιτική του ΚΚΕ, αν δε φεύγαν από το Κόμμα τα οπορτουνιστικά και αναθεωρητικά στοιχεία, δε θα μπορούσε το Κόμμα να καθορίζει σωστή πολιτική» και πρόσθεσε ότι μια από τις πρώτες αποφάσεις μετά ήταν η ίδρυση της ΚΝΕ. «Η δουλιά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν σπυρί σπυρί από την αρχή της δικτατορίας μέχρι το τέρμα», τόνισε ο Ν. Πετσιάς, που την περίοδο εκείνη ήταν μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. «Οι λαϊκές δυνάμεις έξω από το Πολυτεχνείο κατέβηκαν με κατεύθυνση του ΚΚΕ και δώσανε σημαντική βοήθεια», συμπλήρωσε.

Η αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση που γίνεται κάθε χρόνο στο χώρο του Πολυτεχνείου «δεν είναι μνημειακή επέτειος», σημείωσε ο Δ. Πρωτοψάλτης και τόνισε ότι «συνδέει τους αγώνες του χτες με το σήμερα».