«Ανοιγμα Τσίπρα στη βάση του ΚΚΕ (...) Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στα φιλοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά της υποψηφιότητάς του, καθώς τόνισε ότι "επιλέξαμε σωστά την επιμέρους κριτική στο Μάαστριχτ και όχι τη συνολική άρνηση", συμπληρώνοντας ότι "αντιλαμβανόμαστε την Ευρωπαϊκή Ενωση ως πεδίο πάλης για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και να αντιπαλέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές"» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Η πολιτική αποκτά δομές μαφίας (...) Τη μαφιόζικη δομή την παράγει το ίδιο σύστημα για αυτοάμυνα. Το πρόβλημα είναι ότι μετά αυτή αυτονομείται (...) Σήμερα τα κόμματα είναι υποχρεωμένα να έχουν συμμαχία - ιερή ή ανίερη - με το κεφάλαιο. Το μοντέλο πολιτικού τώρα λειτουργεί με κριτήρια οικονομικά, όχι πολιτικά. Οσο για τις επιχειρήσεις, αν το κριτήριο για τον καλό επιχειρηματία είναι πόσα λεφτά κερδίζει, τότε ο καλύτερος επιχειρηματίας είναι η μαφία. Εδώ έχουμε φτάσει» (ο Πέτρος Μάρκαρης, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων / ΤΑ ΝΕΑ).

«Το πράγμα έχει χοντρύνει. Πολλοί... στον δημόσιο χώρο ισχυρίζονται ότι έχει συγκροτηθεί μια "ομάδα" που διαχειρίζεται "υποθέσεις" που ενδιαφέρουν την κυβέρνηση με συγκεκριμένο τρόπο, που δημιουργεί ερωτηματικά. Με τη συμπεριφορά της αυτή η κυβέρνηση προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες στον τόπο. Υπονομεύει θεσμούς. Ενώ συσσωρεύεται ένα "εκρηκτικό μείγμα" θεσμικής αμφισβήτησης. Πολλές φορές πάει η ..."στάμνα" στη βρύση για νερό, αλλά μία σπάει...» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

«Η κοινωνία είναι άρρωστη και η χρήση ναρκωτικών ουσιών από παιδιά αποτελεί την κλινική της εικόνα» (ο ιατροδικαστής Μ. Τσούγκας / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).