Ποιος είναι ο ρόλος του Τύπου στις μέρες μας; Ισχύει η θέση του Τζέφερσον για το διαχωρισμό μεταξύ «πρώτης» και «τέταρτης» εξουσίας μέσα από τη ρήση του ότι αν είχε να διαλέξει μεταξύ μιας χώρας χωρίς κυβέρνηση ή μιας χώρας χωρίς εφημερίδες, θα διάλεγε την πρώτη; Πώς έληξε, τελικά, η «μάχη» (αν ποτέ υπήρξε τέτοια) μεταξύ του «Πολίτη Κέιν» με τον δημοσιογραφικό ήρωα Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ;

Η απάντηση, ειδικά στην εποχή των «ενσωματωμένων ΜΜΕ», είναι αυτονόητη:

Ο Τύπος και τα αφεντικά του, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα δημοσιογραφικά τους «παπαγαλάκια» (σ.σ.: ανεξάρτητα από τις διαθέσεις της πλειοψηφίας των τίμιων εργατών του λόγου στο χώρο του Τύπου), είναι ένας κύκλος που στο μεγαλύτερο μέρος του εφάπτεται με έναν άλλον, της ιδίας φαυλότητος, τον κύκλο των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας.

Και οι δύο αυτοί κύκλοι μαζί, το πολιτικό κατεστημένο, από τη μια, και η εκδοτικο-επιχειρηματική δράση (άμεσα ή μέσω αχυρανθρώπων) του μεγάλου κεφαλαίου, από την άλλη, αποτελούν τους «ενσωματωμένους πυλώνες» του ενός και ίδιου συστήματος: Του συστήματος που παράγει τη διαφθορά και που μέσα από τις διαπλοκές και τις αντιπαραθέσεις των μηχανισμών του - όπως συμβαίνει τις τελευταίες μέρες - αναπαράγει τις αναθυμιάσεις της μπόχας και του βόρβορου.

ΥΓ: Η αναπαραγωγή της μπόχας (από τη δημοσίευση φωτογραφιών μέχρι την αναμετάδοση υποκλοπών), θεωρείται παλαιόθεν κλασική μέθοδος κουκουλώματος του βούρκου.