Του Ηλία Μακρή από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Δικαίωμά του. Από εκεί, όμως, έως το χαρακτηρισμό «κατευθυνόμενοι» για όσους από τους δημοσιογράφους δε σκύβουν να φιλήσουν την κατουρημένη ποδιά του όποιου υπουργού κάθεται στην καρέκλα αυτού του υπουργείου, που μόνη βεβαιωμένη ιστορικά αποστολή έχει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργοδοτών, υπάρχει διαφορά.

Από το Μάρτη μέχρι σήμεραδεν έχει γίνει ούτε μία από τις κατοχυρωμένες εβδομαδιαίες συναντήσεις του υπουργού με τους δημοσιογράφους του ρεπορτάζ.

Και δεν έχει γίνει με επιλογή του ίδιου του υπουργού. Που απασχολεί ένα ολόκληρο γραφείο Τύπου, για να μοιράζει κάθε μέρα τα σχόλια που αφορούν την προσωπική του προβολή.

Ε, πάει πολύ να εγκαλεί - διά μέσου ελεγχόμενων από τον ίδιο δημοσιευμάτων - όσους δημοσιογράφους δεν τον βλογάνε. Μπορεί να έχει όποια όνειρα. Εχει ήδη κατοχυρώσει ανάμεσα στους δημοσιογράφους το παρατσούκλι «is-no-good» για την καταϊδρωμένη προσπάθειά του να κατοχυρωθεί ως Ρέππας στη θέση του Ρέππα.

Πρέπει να γνωρίζειότι και ο γκεμπελισμός απαιτεί ορισμένες ικανότητες, τις οποίες ο ίδιος ακόμα δε διαθέτει κι ας κατέχει δίπλωμα δικηγόρου.

Ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι δεν υπάρχουν μόνο στη Φαλούτζα. Η είδηση για την ακτοπλοΐα είναι κλασικό δείγμα ενσωματωμένης δημοσιογραφίας, όταν για να πας στη Σύμη θέλεις δυο και τρεις μέρες ταξίδι - κι αν φτάσεις - και την ίδια στιγμή σου πλασάρουν τον Κεφαλογιάννη και τον Παυλίδη σαν σωτήρες των νησιών.

Την ίδια ώρα ο Κίσιγκερ,χωρίς δημοσιογραφική μεσολάβηση, προαναγγέλλει τις επόμενες επιθέσεις εναντίον λαών.

Και μεις - το σινάφι μας - αρθρογραφούμε για το αν ο Αλογοσκούφης νοιάζεται για τους εργάτες! `Η, στην άλλη περίπτωση, ορισμένοι ανακαλύπτουν ότι το Φορολογικό της ΝΔ είναι αντεργατικό.

Οταν για ένα προς ένα τα Φορολογικά του ΠΑΣΟΚ που έχουν ξεσκίσει τους εργάτες γράφανε κατεβατά για το πόσο φιλεργατικά ήτανε.