Ωστε έπεσε θύμα εκβιασμού και ο κ. Κεφαλογιάννης; Ωστε τον πίεζαν, όταν ήταν υπουργός να δώσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε δημοσιογράφους; Και γιατί το θυμήθηκε τώρα ο κύριος βουλευτής; Και γιατί έπρεπε να περάσει μια τριετία για να θυμηθεί την υπόθεση; Και γιατί, αφού τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κυβερνητικό επίπεδο, «δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους», όταν συνέβη αυτό που λέει ότι συνέβη - και καμία έκπληξη δε θα μας προκαλούσε να συνέβη - δεν έπιασε από το γιακά, την ίδια εκείνη στιγμή, τον «εκβιαστή», να τον παραδώσει στη χλεύη της ελληνικής κοινωνίας και να κινήσει τις διαδικασίες εναντίον του;

Πολύ καθυστερημένα βγήκε να μας πει τα «λεβέντικα», που μας είπε, ο πρώην υπουργός. Τόσο καθυστερημένα, που μας ανάγκασε να θυμηθούμε μια άλλη δήλωσή του, ενόσω ήταν υπουργός. Τότε, που μιλώντας για τους συναδέλφους του υπουργούς, είχε διατυπώσει την άποψή του για τον τρόπο που η κυβέρνηση έδωσε τη μάχη κατά της διαπλοκής, με αποτέλεσμα να γίνει και πρωτοσέλιδο εκείνη του η τοποθέτηση: «Είμαστε όλοι Καραγκιόζηδες», είχε αποφανθεί...