Συνεχίζουμε σήμερα με το δεύτερο και τελευταίο μέρος της Εκθεσης {Earth Report 2000} με ορισμένα ακόμα αποσπάσματα που βγάζουν μάτια ακόμα και για τους αδαείς γύρω από τα οικολογικά ζητήματα. Οι προπαγανδιστές του («όλα πάνε καλά») με προφανείς στόχους την εμπόδιση λήψης μέτρων, για να μη θιχτούν τα υπερκέρδη των πολυεθνικών, που αποτελούν και την κύρια πηγή της δημιουργίας των περιβαλλοντικών προβλημάτων, σ' ένα κρεσέντο παραπληροφόρησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι δε χρειάζονται μέτρα πλην των ιδιωτικοποιήσεων, «βγάζοντας λάδι» ακόμα και κραυγαλέες περιπτώσεις οικολογικής καταστροφής.

Για το DDT και την καρκινογόνο δράση του δε χρειάζεται να αναφέρουμε το παραμικρό. Και μόνο που η χρήση του έχει απαγορευτεί στις αναπτυγμένες χώρες, πολλές από τις οποίες το παράγουν και το εξάγουν στον Τρίτο Κόσμο, λέει πολλά. Η συγκεκριμένη έκθεση υποβαθμίζει το θέμα, μιλά γενικώς και αορίστως ότι η ευθύνη του στους θανάτους από καρκίνο είναι μικρή (σ.σ. προσδιορίζοντάς τη μάλιστα στο 1%, χωρίς να μας αναφέρει πού στηρίζεται αυτή η εκτίμηση) και μας υπενθυμίζει με βαρύγδουπο τρόπο, ότι ο εφευρέτης της ουσίας αυτής είχε τιμηθεί με Νόμπελ το 1948. Κι ενώ στην ίδια παράγραφο μιλά για την πρόκληση του καρκίνου από την κακή διατροφή και τον ήλιο, δε μας αναλύει τι φταίει για την τρύπα του όζοντος, ούτε για το ποιος έχει επιβάλει το συγκεκριμένο διατροφικό μοντέλο. Ψιλά γράμματα ή μήπως κάνει τζιζ ό,τι έχει σχέση με το βιομηχανικό λόμπι;

Ούτε η βιοποικιλότητα κινδυνεύει...

«Τα περισσότερα είδη του ζωικού βασιλείου και της χλωρίδας εξακολουθούν να υπάρχουν... Σύμφωνα με μελέτες από το 1600 έως σήμερα έχουν εξαφανιστεί 258 είδη ζώων, 384 φυτά και 368 έντομα...».

Ομως σοβαρές μελέτες εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι κάθε χρόνο εξαφανίζονται 2.000-6.000 είδη (φυτά και ζώα), πολλά από τα οποία δε θα γνωρίσουμε ποτέ. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στα τροπικά δάση ζουν πάνω από τα μισά είδη κι ότι από τα φυτά τους προέρχεται το 20% των φαρμακευτικών ουσιών, όταν έχουν μελετηθεί μόνο το 1% των τροπικών φυτών. Παράλληλα, να επισημάνουμε ότι ειδικά για τα έντομα (υπολογίζονται σε 30 εκατ.) τα περισσότερα μάς είναι άγνωστα. Οπότε πού βασίζονται οι εκτιμήσεις της «Εκθεσης»; Αλλά εκεί που το θράσος τους περισσεύει είναι η σημείωση για τα δάση «... Οι μεγαλύτεροι εχθροί των δασών είναι οι φτωχοί αγρότες που δεν έχουν άλλο τρόπο να θρέψουν την οικογένειά τους, από το να αποψιλώνουν και να καλλιεργήσουν κάποια δασική έκταση». Δηλαδή φταίνε που είναι φτωχοί; Και ποιος δημιουργεί τη φτώχεια στον Τρίτο και Τέταρτο Κόσμο. Το χρώμα τους ή η θρησκεία τους; Στην πρώτη παράγραφο όμως κατακεραυνώνει αυτούς που κατά καιρούς έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τον υπερπληθυσμό και την έλλειψη των τροφίμων. Μάλιστα, μας διαβεβαιώνει ότι «μπορεί να υποσιτίζονται 800 εκατ. άνθρωποι και 1,2 δισ. να κερδίζουν λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα, αλλά πρόβλημα μαζικού λιμού δεν υπήρξε». Ισως να είναι σενάρια του Χόλιγουντ για να ευαισθητοποιήσει φιλάνθρωπες κυρίες των ΗΠΑ.

Για το μεγαλύτερο και δυσκολότερο στην επίλυσή του περιβαλλοντικό πρόβλημα οι συντάκτες της Εκθεσης είναι ξεκάθαροι. Μόνο κατά 1 βαθμό αυξήθηκε η μέση θερμοκρασία του πλανήτη τον τελευταίο αιώνα, και οι προβλέψεις για αύξηση 4-5 βαθμών δεν επαληθεύτηκαν. Οπότε ουδέν ζήτημα. Ομως οι προβλέψεις και τα σενάρια για την αύξηση της θερμοκρασίας δε μιλούσαν για το 2000, αλλά για το 2025 κι άλλες για το 2100 με προβλεπόμενη αύξηση 1,2-4,5 βαθμούς. Και μακάρι να κάνουν λάθος οι επιστήμονες. Ομως μπορούμε να στηριχτούμε στις επιθυμίες μας ή στις ανοησίες ομάδων επιστημόνων σε διατεταγμένη υπηρεσία; Αλλά και για τους φυσικούς πόρους γίνονται αναφορές με προφανή στόχο το μπλοκάρισμα στην όποια εξέλιξη της έρευνας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Κι επειδή οι προβλέψεις για το πετρέλαιο - σύμφωνα με την Εκθεση πάντα - κάνουν λόγο για επάρκεια 90 χρόνων ακόμα, όσοι διατύπωναν ερωτήματα για το αύριο και πρότειναν εναλλακτικές λύσεις χλευάζονται.

Οξινη βροχή, ρύπανση νερών, μείωση υδάτινων αποθεμάτων, πυρηνικά απόβλητα, τοξικά, απορρίμματα, θαλάσσια ρύπανση είναι άγνωστα ή ελάσσονος σημασίας ζητήματα για τους συντάκτες της Εκθεσης αυτής. Χρειάζονται μήπως ειδικά σχόλια για τις επιδιώξεις και το κύρος τους;