«Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην ανάπτυξη της καθημερινής πάλης, της πάλης του εργατικού, του φοιτητικού - σπουδαστικού γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Αυτό είναι βασικό μέτωπο, γιατί η πάλη με έναν σκληρό αντίπαλο έχει μεγάλες απαιτήσεις. Χρειάζεται γερή οργάνωση και συσπείρωση γύρω από γραμμή και στόχους πάλης που συγκρούονται με τα μεγάλα συμφέροντα και την κυρίαρχη πολιτική, που ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες και βάζουν στην ημερήσια διάταξη βαθιές ριζικές αλλαγές». Τα παραπάνω επισήμανε, μιλώντας, προχτές, στους σπουδαστές στα ΤΕΙ Χαλκίδας, ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και συμπλήρωσε:

«Γι' αυτό επιμένουμε στους στόχους για αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Παιδεία και Υγεία με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Γι' αυτό επιμένουμε στο στόχο για πλήρη - σταθερή εργασία με δικαιώματα, για μείωση του εργάσιμου χρόνου, για μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων αντιπαλεύοντας τη λογική της αντοχής της οικονομίας. Γι' αυτό στηρίζουμε το ΠΑΜΕ στο εργατικό κίνημα, την ΠΑΣΥ στην αγροτιά, την ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ και άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις και παρατάξεις. Γι' αυτό στηρίζουμε το ταξικό κίνημα που είναι σε αντιπαράθεση με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, οι οποίες είναι υπέρ της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, υπέρ της ταξικής συνεργασίας ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους εκμεταλλευτές τους.

Μέσα σε αυτόν τον αγώνα μπορεί να δυναμώνει η ενότητα της εργατικής τάξης, η κοινή δράση με τα άλλα λαϊκά στρώματα, με τους φοιτητές και τους σπουδαστές. Μέσα σε αυτόν τον αγώνα μπορεί να διαμορφώνονται προϋποθέσεις για την οικοδόμηση του Αντιμονοπωλιακού - Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, μιας κοινωνικής - πολιτικής συμμαχίας που θα μπορεί να αναμετρηθεί αποτελεσματικά με την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, να αντιστέκεται, να διεκδικεί και να έχει σταθερά το τιμόνι στραμμένο στη διεκδίκηση της εξουσίας».

Αναφερόμενος, παρακάτω, στην προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος από τα μεγάλα συμφέροντα, ο ομιλητής τόνισε:

«Στη θέση του δικομματισμού ετοιμάζουν διπολισμό και για το λόγο αυτό στηρίζεται ο ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αυτό είναι εύκολο να αποδειχθεί παρακολουθώντας τα έντυπα, τα κανάλια, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς που ελέγχουν ο Λαμπράκης (π.χ. MEGA, "Βήμα", "Νέα"), ο Μπόμπολας ή άλλοι επιχειρηματίες. Κι αυτό την ώρα που αποσιωπούν, διαστρεβλώνουν ή συκοφαντούν τις θέσεις του KKE. Αυτό είναι ένα στοιχείο που ο κάθε νέος και νέα, ο κάθε εργαζόμενος μπορεί να το αξιολογήσει και να βγάλει συμπεράσματα».

«Ομως, μιλώντας για τον ΣΥΝ, υπάρχουν και άλλα σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται με τη στρατηγική αυτού του κόμματος. Ποια είναι η εναλλακτική του λύση; Λέει ότι είναι ο Σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία. Αυτό είναι λαϊκίστικη συνθηματολογία μέχρι και εξαπάτηση. Για τους εξής λόγους:

Μιλώντας για Σοσιαλισμό, πρώτη φάση του κομμουνιστικού κοινωνικού - οικονομικού σχηματισμού, πρέπει να ξεκαθαρίζονται ορισμένα κρίσιμα ζητήματα. Πρώτο, τι χαρακτήρα θα έχει η εξουσία, θα είναι εξουσία της εργατικής τάξης; Δεύτερο, θα είναι τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία; Τρίτο, θα οργανώνεται η οικονομία με βάση τον κεντρικό σχεδιασμό;

Η απάντηση του ΣΥΝ είναι αρνητική. Συνεπώς, ο Σοσιαλισμός στον οποίο αναφέρεται αυτό το κόμμα δεν είναι Σοσιαλισμός, είναι καραμπινάτος καπιταλισμός που τον χαρακτηρίζει η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Οσα κοσμητικά επίθετα και να του βάλλει, ο καπιταλισμός (του ΣΥΝ) δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας γιατί τα εργαλεία, τα μέσα παραγωγής, θα είναι στα χέρια της πλουτοκρατίας και θα βασιλεύει η καπιταλιστική αναρχία. Η Παιδεία και η Υγεία θα αντιμετωπίζονται σαν εμπορεύματα, κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι το κέρδος και όχι οι λαϊκές ανάγκες. (Πείρα από την κεντροαριστερά).

Δεν είναι μόνο αυτό. Ενα κόμμα που δεν έχει στρατηγική σύγκρουσης με το μεγάλο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν μπορεί να υποστηρίξει με συνέπεια τα λαϊκά, τα νεολαιίστικα δικαιώματα. Ενα κόμμα που συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι δεσμευμένο στην ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου και πίσω από αυτή βρίσκονται π.χ. η απελευθέρωση της Ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ανατροπές στα ασφαλιστικά, εργασιακά και άλλα δικαιώματα».

«Γι' αυτό λέμε ότι χρειάζεται αυστηρό κριτήριο και το λέμε αυτό κυρίως για τους νέους και τις νέες που αναζητούν ριζοσπαστικές λύσεις, έξω από τα όρια του δικομματισμού.

Το τι είναι το παλιό και τι είναι το νέο είναι θέμα σκληρής ιδεολογικής - πολιτικής αντιπαράθεσης και οι κομμουνιστές έχουν υποχρέωση να το αναδεικνύουν.

Παλιό είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, παλιό είναι το καθεστώς που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, δίνοντας τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί, στους λίγους, στους βιομηχάνους, στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους μεγαλέμπορους, στους σχολάρχες.

Παλιό είναι το σύστημα, που αντιμετωπίζει τη Μόρφωση, την Υγεία, την Ασφάλιση, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό σαν εμπόρευμα. Παλιός, ξεπερασμένος είναι ο καπιταλισμός που στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο μαστίζεται από αντιθέσεις και ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, για τον έλεγχο των πηγών του πλούτου και είναι υπεύθυνος για την αλλαγή συνόρων, την έξαρση του εθνικισμού και του ρατσισμού, επεμβάσεις και πολέμους. Παλιά είναι η πολιτική που διαχειρίζεται τα συμφέροντα και αυξάνει τα κέρδη των λίγων. Παλιά είναι η τακτική που ενώ γνωρίζει ότι η σημερινή κοινωνία είναι διαιρεμένη σε τάξεις επιμένει στη συνεργασία των αντίπαλων τάξεων.

Και νέο είναι αυτό που αμφισβητεί, αντιπαλεύει και στοχεύει στην ανατροπή της παραπάνω κατάστασης. Νέο είναι αυτό που στοχεύει στην ανατροπή των εκμεταλλευτών και στην κατάργηση της εκμετάλλευσης. Νέο είναι το πρόγραμμα του ΚΚΕ και η πολιτική του που συμπυκνώνουν τις ανάγκες των λαϊκών δυνάμεων. Νέο είναι το ΚΚΕ που 90 χρόνια παλεύει, πιστό στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, με τη γραμμή της ταξικής πάλης που είναι η κινητήρια δύναμη της κοινωνικής προόδου. Νέο είναι το ΚΚΕ που αγωνίζεται για το Σοσιαλισμό που αναδεικνύει τη δημιουργική εργασία των παραγωγών, των εργατών, των αγροτών, των επιστημόνων, των νέων ανθρώπων σε κινητήρια δύναμη της νέας κοινωνίας».