Καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο έταξε χτες ο Γ. Παπανδρέου, μέσα από μια «κοινωνική συμμαχία» των «δυνάμεων της εργασίας» και της «επιχειρηματικότητας»(!!), τονίζοντας ότι αυτό θα αποτελέσει το στίγμα της «νέας αλλαγής» του ΠΑΣΟΚ.

Στην πρώτη μέρα του 8ου Συνεδρίου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρός του έσπευσε σε όλους τους τόνους να διακηρύξει την πίστη του ΠΑΣΟΚ στις αντιλαϊκές ευρωενωσιακές πολιτικές που έχουν επιφέρει τη βάρβαρη επέλαση στα εργασιακά και στα λαϊκά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή σε ένα ρεσιτάλ δημαγωγίας και λαϊκισμού, ο Γ. Παπανδρέου πάσχισε να ...πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ διαφέρει από τη ΝΔ και αξίζει και πάλι - είτε αυτοδύναμα είτε σε συνεργασία με τον ΣΥΝ - την επάνοδό του στην εξουσία, με την ψήφο όσων με την πολιτική του ωθεί στο περιθώριο της ζωής.

Σε μια ακόμα επιχείρηση εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων και εγκλωβισμού τους στην αντιλαϊκή πολιτική, ο Γ. Παπανδρέου, όσο και αν προσπάθησε να αναδείξει το φιλολαϊκό προσωπείο του ΠΑΣΟΚ, δεν μπόρεσε να συγκαλύψει ότι οι θέσεις και οι προτάσεις, που κατέθεσε, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από επικοινωνιακές «παροχές» διαχείρισης της φτώχειας για τα λαϊκά στρώματα, την ίδια στιγμή που παρουσίαζε πλήθος μέτρων ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ανοίγοντας τις εργασίες του συνεδρίου, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης μετέφερε «αγωνιστικό χαιρετισμό» στους εργαζόμενους που κινητοποιούνται ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Πράγμα παράξενο, εφόσον το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση την ίδια πολιτική πάνω - κάτω εφάρμοσε και χτύπησε αλύπητα πλείστους όσους απεργιακούς αγώνες με τις δυνάμεις καταστολής, ενώ σήμερα έχει τους ίδιους στρατηγικούς στόχους με τη ΝΔ.

Παίρνοντας το λόγο ο πρόεδρος του κόμματος Γ. Παπανδρέου υποστήριξε «είμαστε διαφορετικοί» από τη ΝΔ και αμέσως προσπάθησε να ανακαλύψει διαχωριστική γραμμή, αναφέροντας «η ισοπέδωση οδηγεί στη μοιρολατρία», που βολεύει το «νεοσυντηρητισμό». «Είμαστε Σοσιαλιστές πολιτικά φιλελεύθεροι» διακήρυξε, επιχειρώντας να θέσει εκ νέου το ψευτοδίλημμα «πρόοδος - συντήρηση», ενώ δεν αμέλησε, δίνοντας τα διαπιστευτήριά του στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τη νέα τάξη πραγμάτων, που το κόμμα του προσκυνά, να αναφέρει ότι «ο δημοκρατικός φιλελευθερισμός κορυφώθηκε με τη Γαλλική Επανάσταση» και να ισχυριστεί ότι «παιδί του ήταν η Οκτωβριανή Επανάσταση που προδόθηκε στην πράξη».

«Στηρίζουμε τον ανταγωνισμό που αποδέχεται ότι υπάρχει κοινωνική ευθύνη», είπε κατόπιν, μήπως και ξανααποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα, τάζοντάς τους καπιταλισμό, που όπως υποστήριξε στο επίκεντρό του θα «έχει τον άνθρωπο»!!

Περιέγραψε δε με μελανά χρώματα την κατάσταση που βιώνει σήμερα ο μικρομεσαίος. Ωστόσο, απέφυγε να θίξει επί της ουσίας το γεγονός ότι έτσι ήταν και επί διακυβέρνησής τους. Καθώς και ότι την ίδια πολιτική του ευρωμονόδρομου της Ευρώπης των μονοπωλίων πρεσβεύουν μαζί με τη ΝΔ.

Κινδυνολόγησε ότι χρειάζεται «επανάσταση» και «μεγάλες αλλαγές, αλλιώς η Ελλάδα θα περιθωριοποιηθεί». Αποσιώπησε όμως σε ποιανού το όφελος ζητά να γίνουν αλλαγές και ποιες ακριβώς είναι αυτές. Αν και αμέσως μετά έσπευσε να καλέσει τους «ιδιώτες να επενδύσουν» στη «γνώση», την «παιδεία», τον «πολιτισμό»...

Μίλησε για μια «νέα εθνική στρατηγική», ορίζοντας ως «άξονες» την επιβολή «πράσινου φόρου», τάχα φιλοπεριβαλλοντικού, τη «στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας», μια «νέου τύπου διαχείριση των φόρων, της κρατικής περιουσίας, που θα απελευθερώσει κονδύλια» και ένα «κοινωνικό κράτος που θα παρέχει υπηρεσίες ποιότητας».

Υποσχέθηκε γενναία αύξηση της κατώτατης σύνταξης και μισθού, ότι θα καταργήσει τις διατάξεις του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου της ΝΔ, ότι θα αυξηθούν οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ, ότι δε θα αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης κ.ά. Πίσω βέβαια από τις ανέξοδες υποσχέσεις, παρουσίασε εκ νέου τις προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ προτείνοντας «4ετές συμβόλαιο εισόδου του νέου στην αγορά εργασία», που τις ασφαλιστικές εισφορές του αναλαμβάνει το κράτος. Σχέδιο που επί της ουσίας διευρύνει (μετά τα διαβόητα προγράμματα stage) τη δυνατότητα των εργοδοτών για απαλλαγή τους από την υποχρέωση καταβολής εισφορών.

Ορισε την εξοντωτική - και συμπλέουσα με την εργασιακή ανασφάλεια - «διά βίου μάθηση» στο «επίκεντρο των πολιτικών» τους. Ζήτησε νέα συγχώνευση δήμων, «υποβοήθηση όσων πολιτών μένουν πίσω» και «συνάντηση με τις δυνάμεις της εκκλησίας που πιστεύουν στο κοινωνικό έργο» (αλά Τσίπρας).

Εξάλλου μπροστά στον παριστάμενο Αμερικανό πρέσβη ζήτησε μετρημένα από τις ΗΠΑ «προληπτική δημοκρατία αντί προληπτικών πολέμων», ενώ εξέφρασε την ελπίδα ότι η «επάνοδος» των Δημοκρατικών των ΗΠΑ στην εξουσία θα σηματοδοτήσει «δημοκρατική ανατροπή στην Αμερική που θα σέβεται το διεθνές δίκαιο»!! Βέβαια, ξέχασε ότι ο ίδιος ως ΥΠΕΞ των κυβερνήσεων Σημίτη σε άρτια συνεργασία με τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ παρέδωσε το ελληνικό έδαφος προκειμένου οι ΝΑΤΟικοί να περνούν και να μακελεύουν λαούς.

Τέλος, εξέφρασε την προτίμησή του για μια «Αριστερά που να μην είναι φοβική, αλλά μαζί με το όραμα διαθέτει και ρεαλισμό». Λίγο αργότερα χαρακτήρισε «λύση μια προοδευτική διακυβέρνηση που θα προσχωρήσει στις μεγάλες αλλαγές», έτσι ζήτησε μια «νέα κοινωνική συμμαχία» από τις «δυνάμεις πέρα από το νεοσυντηρητισμό». Οπως και «αυτοδύναμη κυβέρνηση». Και συνέχισε: «Σε αυτή τη νέα πορεία μπορούμε να συναντηθούμε με άλλες πολιτικές δυνάμεις», «εμείς επανειλημμένα έχουμε πει "ναι", αλλά χρειάζεται και η πολιτική βούληση και των άλλων και αναφέρομαι στο ΣΥΝ». Τους κάλεσε «να βρούμε συγκλίσεις» και πρότεινε σταθερή διαβούλευση των κοινοβουλευτικών ομάδων, στην πορεία να στηθεί και ομάδα προγραμματικής σύγκλισης.

Στο συνέδριο χαιρετισμό απεύθυναν το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Κ. Παρασκευάς, ο ΓΓ της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Λουίς Αγιάλα, ο γραμματέας της ΝΔ Λ. Ζαγορίτης και ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας.

Οι εργασίες του συνεδρίου συνεχίζονται μέχρι την Κυριακή, που θα ολοκληρωθούν με την εκλογή των μελών του Εθνικού Συμβουλίου.