Ποτέ άλλοτε σε καιρό ειρήνης - άραγε τι είδους ειρήνη είναι αυτή; - δεν είχε μετακινηθεί από το ελληνικό έδαφος τέτοιος όγκος στρατιωτικών δυνάμεων, όσες έχουν περάσει από τη Θεσσαλονίκη τους τελευταίους 18 μήνες, από τότε δηλαδή που ξεκίνησε η ΝΑΤΟική επιχείρηση εισβολής στη Γιουγκοσλαβία και κατάληψης του Κοσσυφοπεδίου. Οι δυνάμεις αυτές, αθροιστικά, μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις μεγάλες αποβατικές επιχειρήσεις, που έγιναν στον Πρώτο και το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα στοιχεία είναι τρομακτικά και δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για το επικίνδυνο της κατάστασης.

Οι ΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις, που, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, έχουν περάσει από τη Θεσσαλονίκη (ξηρά, θάλασσα και αέρα) με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο, είτε έχουν διέλθει από αυτήν, απερχόμενοι λόγω αντικατάστασης, αποτελούν μια μεγάλη στρατιά. Πρόκειται για 1.000 αεροσκάφη, 420 πλοία, 510 σιδηροδρομικούς συρμούς, 1.400 φάλαγγες οχημάτων διαφόρων τύπων, 40.000 οχήματα και 60.000 στρατιώτες. Η διέλευση δε σταματάει εδώ, ακολουθεί συνέχεια. Ούτε βέβαια είναι μόνο αυτές οι δυνάμεις, αφού δε συμπεριλαμβάνονται στα παραπάνω στοιχεία, οι δυνάμεις διοικητικής μέριμνας που έχουν εγκατασταθεί επί του ελληνικού εδάφους, για τη διευκόλυνση της διέλευσης των ΝΑΤΟικών δυνάμεων, όπως επίσης δε συμπεριλαμβάνονται οι δυνάμεις των ΝΑΤΟικών χωρών, που έχουν διέλθει από τη Θεσσαλονίκη το ίδιο διάστημα, και συνεχίζουν να διέρχονται, για να πάρουν μέρος σε διάφορες ΝΑΤΟικές ασκήσεις εντός και εκτός Ελλάδας.

Αυτή, λοιπόν, είναι η «ειρήνη» της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, για την οποία η κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι συμβάλει και η ίδια. Είναι η... «νέα εποχή» για τη χώρα μας και τα Βαλκάνια ευρύτερα. Είναι ο «νέος ρόλος» και η συμβολή της Ελλάδας στα πλαίσια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή, ένα πολεμικό ορμητήριο και μόνιμο στρατιωτικό προγεφύρωμα για επεμβάσεις στις γύρω χώρες. Η κατάσταση αυτή είναι πολλαπλά επικίνδυνη, παρότι η κυβέρνηση Σημίτη, στην προσπάθειά της να εξοικειώσει τον ελληνικό λαό για να αποδεχτεί αυτές τις επιλογές, εμφανίζει την ενεργό εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όχι μόνο ως κάτι συνηθισμένο, αλλά ακόμα χειρότερα, ως αναγκαίο και ωφέλιμο! Δημιουργεί έτσι προσδοκία για πολιτικά και οικονομικά κέρδη, τα οποία, στο βαθμό που θα υπάρξουν, θα είναι μόνο για ένα τμήμα της πλουτοκρατίας.

Ηαπροκάλυπτη και ενεργός συμμετοχή της Ελλάδας στην ωμή ιμπεριαλιστική επέμβαση σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας - εκτός από στρατιωτικό χαρακτήρα, τελευταία ασκείται και με ωμό εκβιασμό στο γιουγκοσλαβικό λαό, ώστε να ψηφίσει στις αυριανές εκλογές τους εκλεκτούς του ΝΑΤΟ - είναι παγίδα για τη χώρα μας. Με τη διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων και την καθημερινή διεξαγωγή ασκήσεων πολεμικής προετοιμασίας στο ελληνικό έδαφος, εγκαθιδρύεται βαθμιαία ένα νέου καθεστώτος περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, που υποθηκεύει το μέλλον του λαού και της χώρας.

Οι ΝΑΤΟικοί δημιουργούν νέα κεκτημένα επί του ελληνικού εδάφους, τα οποία δίνουν νέο, σύγχρονο περιεχόμενο σε αυτό που ήταν πάντα η Ελλάδα, αφού έτσι τη θέλει η αστική τάξη, προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστών. Αυτή η σχέση και η διαπλοκή του κεφαλαίου στη χώρα μας με τους ιμπεριαλιστές, η εξάρτησή του ανανεώνεται, εκσυγχρονίζεται, γίνεται πιο σφιχτή. Η κατάσταση αυτή, όμως, δημιουργεί νέα δεδομένα και για το φιλειρηνικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα του ελληνικού λαού. Στο κίνημα αυτό, που στη διάρκεια των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών και στη συνέχεια, σήκωσε περήφανο ανάστημα κατά της «νέας τάξης» και των οργάνων της με διεθνή ακτινοβολία και που μπορεί να συμβάλει στην υπόθεση του λαϊκού μετώπου πάλης για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Είναι το αντίπαλο δέος για τους ιμπεριαλιστές.