Κάθε 2 ώρες στην ΕΕ πεθαίνει ένας εργάτης από θανατηφόρο «ατύχημα» (τον περασμένο Φλεβάρη ο «Ρ» αποκάλυψε ότι κάθε 3,5 λεπτά ένας εργάτης πεθαίνει από εργατικό «ατύχημα» ή επαγγελματική ασθένεια). Δεν περνούν ούτε 5 δευτερόλεπτα χωρίς να καταγραφεί κι από ένα καινούριο «ατύχημα». Κάθε μέρα η εργατική τάξη μετρά παγκοσμίως 6.000 νεκρούς από «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, στοιχείο που τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε κατά 10%. Μόνο το 2005, 270 εκατ. εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο υπέστησαν «ατύχημα» και 160 εκατ. προσβλήθηκαν από επαγγελματική ασθένεια. Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν σε χτεσινή ημερίδα για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία. Επιβεβαιώνουν ότι στην καπιταλιστική ανάπτυξη ο εργάτης δεν είναι τίποτ' άλλο από αναλώσιμο εξάρτημα για τις μηχανές που παράγουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Πώς απαντά το κεφάλαιο και τα κόμματά του; Με προκλητικές διαπιστώσεις και παραινέσεις για «προσωπική ευθύνη», «κοινωνικό διάλογο», «τριμερή συνεργασία», όπως είπε και χτες η υπουργός Απασχόλησης. Δηλαδή, η «λύση» είναι να... προσέχει ο εργάτης και να «συνεργάζεται» καλύτερα με το αφεντικό του! Να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι ο θύτης και το θύμα και να μοιραστούν τις ευθύνες εκείνος που σκοτώνει μ' εκείνον που σκοτώνεται! Θράσος απύθμενο. Οπως και η κερδοφορία του κεφαλαίου που το επιβάλλει...