Χτες συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, που είχε φτάσει στην Ελλάδα για να καλύψει τα γεγονότα του Εμφυλίου, και το πτώμα του οποίου βρέθηκε στις 16 του Μάη του 1948.

Στη δίκη που στήθηκε, τότε, ανακηρύχτηκαν «ένοχοι» τρεις άνθρωποι, εκ των οποίων ο ένας κατά τη δολοφονία του Πολκ ήταν νεκρός, ο δεύτερος ήταν στο εξωτερικό και ο τρίτος, ο Στακτόπουλος, από το 1960 που αποφυλακίστηκε και μέχρι το 1998 που πέθανε, φώναζε αυτό που όλοι γνώριζαν: Οτι, δηλαδή, δεν ήταν αυτός που σκότωσε τον Πολκ, ότι η καταδίκη του ήταν προϊόν κατασκευασμένης «ομολογίας» και ότι άλλοι είχαν δολοφονήσει τον δημοσιογράφο. Ποιοι ήταν οι δολοφόνοι; Και πού αλλού θα έπρεπε να στραφούν οι έρευνες αν όχι σε εκείνους, που σε εκείνες τις συνθήκες είχαν κάθε λόγο να αξιοποιήσουν τη δολοφονία του Πολκ για τη συκοφάντηση των κομμουνιστών;

*

Εξι ολόκληρες δεκαετίες μετά, το ελληνικό κράτος (φυσικά το μετεμφυλιακό, όπως και το κράτος του Παπάγου και του Πλαστήρα, της ΕΡΕ και του Κέντρου, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ), από κοινού με την «ανεξάρτητη» ελληνική Δικαιοσύνη αρνούνται να ρίξουν φως στην υπόθεση (παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις αναψηλάφησης της δίκης).