Η εποχή των ψευδο-«διλημμάτων» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το «θαύμα» της ανατροπής του σοσιαλισμού δεν κράτησε ούτε «τρεις μέρες». Οχι γιατί ο ιμπεριαλισμός είναι ανίκανος να διαχειριστεί, με όρους ιδεολογικής χειραγώγησης του λαού, την πρόσκαιρη νίκη του, αλλά γιατί δεν μπορεί να είναι ή να «γίνει» τίποτε άλλο εκτός από περισσότερο επιθετικός, περισσότερο απάνθρωπος. Πραγματικά ανίκανος να απελευθερώσει την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, που ασφυκτιούν στις ξεπερασμένες πια ιστορικά παραγωγικές σχέσεις.

Το ΚΚΕ, με τη μεγαλειώδη συγκέντρωση προχτές στο Σύνταγμα, προειδοποίησε, διά στόματος της ΓΓ της ΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, ότι «αργά ή γρήγορα, η εργατική τάξη της χώρας, το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων, θα βρεθούν μπροστά στο υπαρκτό δίλημμα: Υποταγή ή Ρήξη, Ενσωμάτωση ή Ανατροπή». Και δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση προς όφελος του λαού, αν αυτός δεν επιλέξει το μοναδικό δρόμο που οδηγεί στην εξουσία του: Της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου.

Το ΚΚΕ κατέθεσε ανοιχτά στο λαό, όπως το κάνει σε όλα τα 90 χρόνια της αγωνιστικής ιστορίας του, την εναλλακτική πρόταση πάλης και εξουσίας. Γιατί «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση στο σημερινό κόσμο, στα σημερινά προβλήματα που ζούμε στη χώρα μας, στο αύριο που μας επιφυλάσσουν, παρά μόνον ο σοσιαλισμός».

Για τους κομμουνιστές, για τους χιλιάδες του λαού που πλημμύρισαν το Σύνταγμα, αυτή η πραγματικότητα / κάλεσμα συμπυκνώθηκε στα συνθήματα που συντάραξαν το κέντρο της πόλης: «Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή με μέτωπο και πάλη θα ανατραπεί»! «Καμιά υποταγή στην πλουτοκρατία μέτωπο λαέ για την εξουσία»! Για τον κόσμο αυτό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και έτσι κάλεσαν και τους άλλους καταπιεσμένους να τα δουν: «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή»!

«Το ζήτημα όμως είναι τι αγώνες, με ποιο σκοπό, με ποια οργάνωση και ταξική ενότητα, με ποια αλληλεγγύη, ποια συμμαχία, με ποια πολιτική κατεύθυνση, ποιο όραμα, ποια προοπτική;».

«Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη» ήταν η βροντερή απάντηση από τη συγκέντρωση!

Διότι, για τους κομμουνιστές είναι επίσης ξεκάθαρο - και αυτό κάλεσαν τον κόσμο επίσης να το δει - πως οποιαδήποτε άλλη απάντηση εκτός του σοσιαλισμού τεθεί στο ζήτημα της απελευθέρωσης από την εκμετάλλευση είναι ενταγμένη τελικά στο πλαίσιο της τελευταίας: «ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝασπισμός, Ψηφίσανε το Μάαστριχτ πληρώνει ο λαός»!

Γιατί, οποιοσδήποτε άλλος αστικός «εργαστηριακός διαχωρισμός» της εργατικής τάξης και των άλλων στρωμάτων που υφίστανται την εκμετάλλευση, όπως «πλασάρεται» από την «κινηματική» σοσιαλδημοκρατία, έχει στόχο να φρενάρει, να αποτρέψει τον πραγματικό, διαχρονικό εφιάλτη του συστήματος: «Εργάτες - αγρότες - φοιτητές, με Μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές»!

Η προχτεσινή συγκέντρωση συμπύκνωσε την 90χρονη πείρα του Κόμματος στη θεωρία και την πράξη. Επιβεβαίωσε πως «ΚΚΕ ισχυρό» σημαίνει «δύναμη για το λαό»! Και η συγκλονιστική παρουσία της νεολαίας, συνταγμένης κάτω από τη σημαία της ΚΝΕ ήταν η πιο ηχηρή υπόσχεση πως ο εφιάλτης τους θα γίνει πραγματικότητα.