Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ των 27 κυβερνήσεων των κρατών - μελών της επαναβεβαίωσε το ρόλο τους ως προαγωγών των συμφερόντων και της κερδοφορίας των μονοπωλίων, αφού έδειξαν ότι ήταν καθαρός εμπαιγμός οι καλλιεργούμενες προσδοκίες για μέτρα κατά της ακρίβειας, ενώ επαναβεβαίωσαν τη βούλησή τους να ενταθεί η κατεδάφιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων με το 65ωρο. Σύμφωνα με το κείμενο των συμπερασμάτων, δεν επιτρέπεται να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ούτε να αυξηθούν οι κοινωνικές δαπάνες, γιατί θα κινδυνεύσουν οι δημοσιονομικοί στόχοι που θέτουν το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας. Εξίσου σαφής είναι και η προειδοποίηση να μη θιγούν οι πυλώνες του ευρωοικοδομήματος (Σύμφωνο Σταθερότητας, ανταγωνιστικότητα κλπ.), ενώ συνεχίζουν την πολιτική αύξησης των τιμών στα καύσιμα και στα τρόφιμα. Ταυτόχρονα, η άθλια επιχείρηση «παράκαμψης» του ΟΧΙ του ιρλανδικού λαού, προκειμένου να διασώσουν την αντιδραστική Συνθήκη της Λισαβόνας, αποτέλεσε πρώτιστο μέλημά τους.