Το «όραμα» της ισχυρής Ελλάδας σε μια ισχυρή Ευρώπη πρόβαλλαν, στα τέλη της δεκαετίας του '90, οι θιασώτες των ευρωπαϊκών μονόδρομων, προκειμένου να πείσουν τον ελληνικό λαό για τα μεγάλα οφέλη που θα είχε από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Η Ελλάδα θα αποτελεί μέλος του ισχυρού πυρήνα της ΕΕ, διακήρυσσε τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ... θα συναποφασίζουμε με τους ισχυρούς της Ευρώπης... μπαίνουμε σε μια ένωση με πανίσχυρο νόμισμα. Πριν η μελάνη των υπογραφών στεγνώσει, άρχισαν οι πρώτες ψυχρολουσίες. Με το «έμπα» του ευρώ, τα λαϊκά νοικοκυριά βρέθηκαν αντιμέτωπα με ένα κύμα κερδοσκοπίας, το οποίο απέδωσαν στις ...στρογγυλοποιήσεις του ευρώ. Ακολούθησαν σαρωτικά μέτρα στις εργασιακές σχέσεις, στο Ασφαλιστικό, η περιβόητη δημοσιονομική απογραφή. Πέρσι είχαμε το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης στις ΗΠΑ και αλλού, η οποία συνοδεύτηκε από την άνοδο των τιμών των τροφίμων και των πετρελαιοειδών. Νέοι τριγμοί στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι επί ένα χρόνο τώρα λεηλατούνται στα ταμεία των σούπερ μάρκετ, στα πρατήρια καυσίμων και στα γκισέ των τραπεζών. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μας προετοιμάζουν ...ψυχολογικά για τη νέα φοροεπιδρομή και τις μεγάλες περικοπές κοινωνικών δαπανών. Και το έργο δεν έχει ακόμα τελειώσει...

Το ΚΚΕ, βέβαια, είχε προειδοποιήσει από τότε ότι η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ μόνο νέα δεινά θα προκαλούσε στον ελληνικό λαό. Θέση, την οποία επιβεβαιώνουν κάθε μέρα τα ίδια τα γεγονότα.