Ως εφαλτήριο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης χρησιμοποιεί η κυβέρνηση τη διεθνή οικονομική κρίση, αναζητώντας μάλιστα στηρίγματα για την προώθηση των αντιδραστικών της στόχων στο σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου. Την ίδια στιγμή, και στο πλαίσιο του αποπροσανατολισμού και της πρόκλησης σύγχυσης στην κοινή γνώμη, αφήνει ...υπονοούμενα και «παράθυρα ελπίδας» περί ελαστικότερης δημοσιονομικής πολιτικής για το 2009, αν και εφόσον η ΕΕ αποδεχτεί την ελαστικότερη ερμηνεία του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Τα όρια της εξαπάτησης αγγίζει, τέλος, η κυβερνητική προπαγάνδα σχετικά με τα «μέτρα στήριξης» των κοινωνικά αδύνατων ομάδων του πληθυσμού, τα οποία βρίσκονται ακόμη στα επίπεδα της εξαγγελίας, που όμως, σε κάθε περίπτωση, θα κινηθούν στα όρια των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού...

Ρητά και κατηγορηματικά ο Γ. Αλογοσκούφης - σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Τύπο της Κυριακής - ανέφερε ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να χαλιναγωγηθεί η κυβερνητική αντιλαϊκή επίθεση, αλλά, με αφορμή την εξάπλωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, θα κλιμακωθεί περαιτέρω. Ζήτησε μάλιστα τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, ενώ επέσεισε το σκιάχτρο των εκλογών, αν εμποδιστεί το κυβερνητικό μεταρρυθμιστικό έργο... Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, εξάρτησε την πολιτική σταθερότητα από την κυβερνητική αποφασιστικότητα προώθησης του αντιλαϊκού έργου και το κλίμα συναίνεσης από τις άλλες αστικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης, ενώ πρόσθεσε με κυνισμό: «Αλλωστε, σε μια κρίση δίνεται και η ευκαιρία να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που θα τις αποδεχτεί πιο εύκολα ο κόσμος». Ο ίδιος ωστόσο έθεσε και το δίλημμα αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις ή εκλογές λέγοντας: «Εάν βεβαίως δεν μπορεί η χώρα να κυβερνηθεί, αν εμποδίζονται οι μεταρρυθμίσεις, τότε η μοναδική λύση είναι ο λαός»! Οι ίδιες επιθετικές, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, αναφορές υπήρξαν και στην ομιλία που έκανε χτες από το βήμα του ΔΝΤ. Αφού επισήμανε ότι το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα εμφανίζει μεγαλύτερες αντοχές και ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού πρόσθεσε: «Συνεχίζουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση και το πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζεται από το 2004. Αυτή είναι η καλύτερη ασπίδα προστασίας, στο πλαίσιο επιδείνωσης του παγκόσμιου οικονομικού κλίματος».

Σε συνέντευξη που παραχώρησε εξάλλου, από κοινού με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλο, το Σάββατο στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και αναφερόμενος στη διεθνή οικονομική κρίση, επί της ουσίας επανέλαβε τις διακηρύξεις των αξιωματούχων του διεθνούς ιμπεριαλιστικού οργανισμού και εκπροσώπων της ΕΕ, οι οποίες συμπυκνώνονται στα παρακάτω. Από τη στιγμή που βρίσκεται εν κινδύνω το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο, θα ήταν εγκληματικό λάθος να μείνουμε αγκυλωμένοι στους ...δογματισμούς(!) του παρελθόντος. Από τη στιγμή που οι ίδιες οι αγορές (οι ...αυτορυθμιζόμενοι κεφαλαιοκράτες) δεν μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα, απαιτείται η γενναία και άμεση παρέμβαση του καπιταλιστικού κράτους, η διοχέτευση ρευστότητας δεκάδων και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ στο τραπεζικό σύστημα και οι κρατικοποιήσεις των υπό κατάρρευση τραπεζικών μονοπωλίων. Τα οποία βέβαια στη συνέχεια θα επαναϊδιωτικοποιηθούν. Ο διοικητής μάλιστα της Τράπεζας της Ελλάδας εξέφρασε την απορία του σε σχέση με όσους αντιδρούν στα προτεινόμενα μέτρα, αναφέροντας ότι «όταν η βοήθεια δίνεται για να στηριχτεί συστημικά το χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα, τότε ουδείς μπορεί να διανοηθεί να προσφύγει με το σκεπτικό ότι δίδεται βοήθεια που παραβιάζει τις κοινοτικές αρχές»! Για να προσθέσει: «Εδώ μιλάμε για συθέμελο κλονισμό του συστήματος»! Φυσικά, νύξη δεν έγινε για τις αιτίες που προκάλεσαν τη νέα διεθνή οικονομική κρίση, προσφεύγοντας στις ερμηνείες του συρμού περί «golden boys», κλπ. Ο υπουργός Οικονομίας επανέλαβε, τέλος, τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, ότι η οικονομική κρίση θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με το παρελθόν και το πιο ανησυχητικό ότι το 2009 θα επεκταθεί και στον παραγωγικό - μεταποιητικό τομέα, θα αγγίξει δηλαδή και το βιομηχανικό κεφάλαιο.