Αναχώματα στη λαϊκή δυσαρέσκεια επιχειρεί να ορθώσει η κυβέρνηση, αναμένοντας επιδείνωση της καπιταλιστικής κρίσης, δίχως όμως την ίδια στιγμή να κάνει βήμα πίσω από την πολιτική που «γεννά» την ίδια την κρίση.

Αντίθετα, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κρίση ως «ευκαιρία» για να επιταχύνει την αντιλαϊκή επίθεση, μέσω της υλοποίησης των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, γεγονός που φάνηκε καθαρά και από τη χτεσινή συνεργασία του πρωθυπουργού με τον υπουργό Μεταφορών, όπου αποφασίστηκαν τα επόμενα βήματα για την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής», των περιφερειακών αεροδρομίων, του ΟΣΕ, του δικτύου οπτικών ινών νέας γενιάς, καθώς και η πλήρης απελευθέρωση των αγορών στις χερσαίες μεταφορές.

Το πλαίσιο αυτής της πολιτικής το έδωσε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας αργότερα σε εκδήλωση του «Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής» με θέμα «το μέλλον της Ευρώπης». Ο πρωθυπουργός από τη μια επανέλαβε την εκτίμησή του ότι «όλες οι χώρες, όλοι οι λαοί της Ευρώπης, είμαστε αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις μιας πρωτόγνωρης και πολύπλευρης οικονομικής κρίσης, με απρόβλεπτη τροπή, διάρκεια και ένταση», επισημαίνοντας ότι «η αβεβαιότητα της χρηματοπιστωτικής κρίσης παρατείνεται και η πίεση της οικονομικής ύφεσης αυξάνεται σ' ολόκληρη την Ευρώπη». Από την άλλη τάχθηκε υπέρ της συνέχισης των «μεταρρυθμίσεων» ως μονόδρομου για την αντιμετώπιση της κρίσης. «Η ΕΕ είναι ανάγκη να επιμείνει στη στρατηγική των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, που είναι αναγκαίες για να καταστήσουν την οικονομία της πιο ανταγωνιστική, πιο ανθεκτική», είπε χαρακτηριστικά. Δεν παρέλειψε μάλιστα να προβάλει τον παντελώς αναληθή ισχυρισμό για τη δήθεν «ασφάλεια που παρέχει η ΕΕ στους πολίτες της» απέναντι στην κρίση, επιχειρώντας να δικαιώσει την επιλογή της ένταξης της χώρας σε αυτή.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η κυβέρνηση κλιμακώνει την επικοινωνιακή καμπάνια, με στόχο να ενισχύσει το «φιλολαϊκό προφίλ» της. Επαναλαμβάνει μονότονα ότι η μόνη έγνοια της είναι να προστατεύσει τους οικονομικά ασθενέστερους από την κρίση, παρόλο που την ίδια στιγμή δε βρίσκει ούτε ένα ευρώ για τους συνταξιούχους και προσφέρει 28 δισ. ευρώ για τη στήριξη της κερδοφορίας των τραπεζών. Προκειμένου να θολώσει τα νερά, η κυβέρνηση διαρρέει ότι επίκειται «πακέτο» ενίσχυσης των «πλέον ευπαθών κοινωνικών ομάδων», ενώ ενθαρρύνει τις φραστικές επιθέσεις κατά των τραπεζών και των επικεφαλής των πρώην ΔΕΚΟ, «δίνοντάς» τους ως σάκους του μποξ για λαϊκή εκτόνωση.

Επίσημα η κυβέρνηση χρησιμοποιεί «διπλή γλώσσα» απέναντι στις τράπεζες. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από τη μια χαρακτήρισε «απολύτως καταδικαστέα» την ενέργεια των τραπεζών να υπερασπιστούν όρους δανεισμού που τα δικαστήρια έχουν χαρακτηρίσει καταχρηστικούς, αλλά από την άλλη δικαιολόγησε πλήρως τη γενικότερη ληστρική λειτουργία και τη στάση τους απέναντι στην κρίση, υιοθετώντας μάλιστα όλα τα «επιχειρήματά» τους, όπως ότι «έχει στερέψει το χρήμα στη διατραπεζική αγορά» και γι' αυτό αναγκάζονται να δανείζονται ακριβά... Από τη θέση αυτή ο Ευ. Αντώναρος αφ' ενός υπερασπίστηκε το σχέδιο στήριξης των τραπεζών, ενώ ταυτόχρονα επιτέθηκε στο ΠΑΣΟΚ για την πρότασή του να καθοριστούν νομοθετικά τα επιτόκια. Με την πρόταση αυτή το ΠΑΣΟΚ «επιδεικνύει επικίνδυνη άγνοια», είπε ο εκπρόσωπος, υποστηρίζοντας ότι αν γίνει κάτι τέτοιο «τα πιστωτικά ιδρύματα θα κλείσουν τους κρουνούς»(!) και «η αγορά θα στερέψει παντελώς από χρήμα»...