Γρηγοριάδης Κώστας

Του Κώστα Μητρόπουλου από τα «Νέα»

Στην περίπτωση των σταλινολόγων της «Ε», δεν μπορεί να σταθεί ούτε καν αυτό που λέγανε οι παλιοί, το «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται». Παρότι με πτυχία από Πάντειο και πάνω - αγνοούν το περιεχόμενο του «ανήρ». Και, δυστυχώς για μας, η ευπρέπεια των αναγνωστών του «Ρ» δε μας επιτρέπει να προχωρήσουμε σε παραπέρα ανάλυση αυτής της άγνοιας κατά πώς της πρέπει.

Ας το δούμε κόσμια: Οταν η πραγματικότητα της καπιταλιστικής ευημερίας εξαγριώνει, όταν αυτή η πραγματικότητα υπάρχει κίνδυνος να φέρει τους ανθρώπους σε κατάσταση που η συνείδησή τους να πάρει ανάποδες - δηλαδή τις σωστές - στροφές, τότε υπάρχει επείγουσα ανάγκη να σηκωθεί ένα σκιάχτρο, που να λέει σ' όσους σηκώνουν κεφάλι να σκύψουν γρήγορα, γιατί «ό,τι ονειρεύονται μπορεί και να 'ναι εφιάλτης».

Στην περίπτωση του Στάλιν και της «επανασταλινοποίησης» του ΚΚΕ, οι σταλινολόγοι αντιγράφουν το ίδιο μοντέλο. Στήνουν ένα σκιάχτρο κατά πώς τους βολεύει και πάνω σ' αυτό πάνε να χτίσουν αντιΚΚΕ οικοδομή, αποδίδοντας την κατασκευή τους στο ΚΚΕ. Το όλο στήσιμο αντέχει όσο να φυσήξει ένας αγέρας. Το γνωρίζουν, είναι, όμως, και υποχρεωμένοι να επαναλάβουν ξανά και ξανά το ίδιο, γιατί ακριβώς είναι υποχρεωμένοι να υπερασπίσουν το σύστημα από τον ένα και μοναδικό κίνδυνο που το απειλεί: Να πάψουν οι από κάτω γενικώς να καταγγέλλουν τη μιζέρια τους και να ακολουθήσουν τον ένα και μοναδικό δρόμο που αντιστοιχεί στις ανάγκες τους: Να γίνουν τάξη αυτή καθαυτή.

Οι σταλινολόγοι μπορούν να σούρουν στον καπιταλισμό τα μύρια όσα. Εύκολο. Μπορούν να μιλάνε για το σοσιαλισμό στο άπειρο. Πανεύκολο. Δίνουν ρέστα για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Και η «Αγωγή του Πολίτη» σ' αυτά αναφέρεται.

Βάρδα μη βρεθούν απέναντι στο ερώτημα: Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο εργάτης τον άρπαγα του πλούτου του. Είναι ακριβώς η στιγμή που τους βγαίνει όλος ο χριστιανισμός τους.

Ε, ας το πάρουν χαμπάρι: Ο καιρός που οι εργάτες γύρναγαν το μάγουλο έχει περάσει. Οτι η τάξη παραμένει υποταγμένη δηλώνει μόνο τι σημαίνει δημοκρατία και ελευθερία στον καιρό της δικτατορίας των μονοπωλίων. Και, όπως πάντα, έτσι και τώρα κάτω απ' τη γη που οι αστοί απολαμβάνουν το ηλιοβασίλεμα - ελέω του Αλβανού εργάτη τους - η λάβα βράζει.

Κατά τ' άλλα: Οταν η ατμομηχανή βήχει, στα βαγόνια κάνουν πυρετό. Συμβαίνει σήμερα στο Σικάγο. Σύντομα θα συμβαίνει παντού. Μέχρι οι εργάτες να πάψουν να ελπίζουν στην ασπιρίνη.