«Σκέφτομαι εκείνους που τους συνεπήρε το όνειρο. Για το όνειρο, όπως και την Τέχνη, δε χρειάζονται αυθεντίες για την ερμηνεία τους. Ο καθένας τις προσεγγίζει σύμφωνα με το χαρακτήρα του. Οι άνθρωποι των σοβαρών απαιτήσεων και αιτημάτων και των ελεγχόμενων αναγκών, οι μόνοι πραγματικά ελεύθεροι, σαν καλοί αθλητές, χωρίς να κατεβάσουν τον πήχη, θα ξαναπάρουν φόρα για το μεγάλο άλμα, που θα κάνει πραγματικότητα το όνειρο, αποσπώντας την πρωτιά από τους τωρινούς πρωταθλητές του κέρδους, της φιλαυτίας, της διαφθοράς και της δυστυχίας».