Το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εκφράζεται σήμερα στο σύνθημα «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία». Ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, αντεπίθεση, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Πρέπει να αποτύχουν οι προσπάθειες των μηχανισμών του συστήματος και της ΕΕ να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης. Να αποκρουστούν οι απειλές και η τρομοκρατία της εργοδοσίας στους εργασιακούς χώρους. Το ίδιο και τα παραπλανητικά διλήμματα ότι χρειάζεται «κοινωνική συνεργασία» και επιμερισμός των συνεπειών της κρίσης.

Τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να δείξουν καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Οπως τους είπαν ψέματα για το Μάαστριχτ, την ΟΝΕ, το ευρώ, τώρα τους λένε ψέματα για την κρίση. Οπως δεν υπάρχει μορφή διαχείρισης που μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση της κρίσης στον καπιταλισμό, δεν υπάρχει διαχείριση που να μη φορτώνει τα βάρη της κρίσης στο λαό. Και η φιλελεύθερη και η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση επιδιώκουν να προστατεύσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είτε με την κρατικοποίηση χρεοκοπημένων επιχειρήσεων, είτε με την άμεση οικονομική τους στήριξη, το κόστος μεταφέρεται στο λαό.

Η καπιταλιστική αγορά δεν παίρνει φιλολαϊκή ρύθμιση. Τα μονοπώλια δε γίνεται να ελεγχθούν, ούτε να υπηρετήσουν το λαό. Ο μόνος δρόμος για να μην πληρώσει η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα το κόστος της καπιταλιστικής κρίσης είναι να παλέψουν και να διεκδικήσουν προστασία του λαϊκού εισοδήματος με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, φοροαπαλλαγές. Μέτρα προστασίας των ανέργων, στήριξης των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχής αγροτιάς. Ταυτόχρονα, χρειάζεται η διαμόρφωση της λαϊκής αντιμονοπωλιακής συμμαχίας και πάλης στη γραμμή της ανυπακοής και απειθαρχίας στην ΕΕ, της αποδυνάμωσης των κομμάτων της.

Το ΚΚΕ βαδίζει με αισιοδοξία προς το 18ο Συνέδριό του. Βαδίζει μαχόμενο στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, έχοντας εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Κλιμακώνει την πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση προς τα αστικά κόμματα και τον οπορτουνισμό. Μελετά και βγάζει συμπεράσματα από την εμπειρία οικοδόμησης του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα. Εξοπλίζεται ιδεολογικά, για να εξοπλιστεί και η εργατική τάξη, ώστε ο σοσιαλισμός τον 21ο αιώνα να είναι νικηφόρος, γιατί αποτελεί τη μόνη απάντηση στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Είναι αναγκαίος και επίκαιρος.

Νοέμβρης 2008

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ