-Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε ένα εισιτήριο για Θεσσαλονίκη, με το «γρήγορο» τρένο, το Ιντερ-Σίτι...
- Βεβαίως, να προτιμήσετε, αν θέλετε, την πρώτη θέση, που είναι ασφαλώς καλύτερη και πιο άνετη...
Δε βαριέσαι, σκέφτηκα. Μια φορά θα πάω και γω στη Θεσσαλονίκη, ας πάω σαν κύριος... Ηξερα ότι το εισιτήριο έχει περί τις 6 χιλιάδες δραχμές.
- Τι σας οφείλω; ρώτησα την ευγενέστατη υπάλληλο.
- Δεκατρείς πεντακόσιες, μου λέει εκείνη.
- Τι μου λέτε, μονολόγησα, ενώ συμπλήρωνα το «πανωπροίκι» στο δεκαχίλιαρο που είχα ετοιμάσει..
- Ξέρετε, με αυτό το δρομολόγιο, θα σας προσφέρουμε και γεύμα, έσπευσε εκείνη να συμπληρώσει, καταλαβαίνοντας ότι η τιμή μού φάνηκε κομμάτι τσουχτερή. Το γεύμα έχει 6.400 δραχμές.
Δε βαριέσαι, σκέφτηκα. Μια φορά θα ταξιδέψω στην πρώτη θέση, ας απολαύσω και το γεύμα του ΟΣΕ...
- Κοίτα, ρε παιδί μου, πως σε αυθυποβάλλει η φύση, σκέφτηκα. Βρέχει έξω από το βαγόνι, αλλά νομίζεις πως η βροχή σού 'ρχεται κατευθείαν στο κεφάλι. Μέχρι να το πω στον εαυτό μου, να 'σου φωνές και «οχ» και «αχ» των συνεπιβατών μου. Το βαγόνι αποδείχτηκε ...καλοκαιρινό. Από την οροφή έτρεχαν καταρράχτες τα νερά, που πλημμύρισαν τα πάντα. Ανθρώπους και πράγματα.
- Υπάρχει πρόβλημα με τα νερά του κλιματιστικού, αποφάνθηκε ο - προφανώς - τεχνικός του τρένου.
Δε βαριέσαι, σκέφτηκα. Μια φορά απολαμβάνεις τη φύση από το τρένο, το νερό που κατάβρεξε τα ρούχα μας θα μας χαλάσει το κέφι...
Τα ορεκτικά ήταν καλούτσικα. Ενα κυπελλάκι λαχανοκαρότο, μια ιδέα από στήθος κοτόπουλου, μαζί δυο πιρουνιές ζυμαρικό και ένα ψωμάκι. Ολα ωραία και καλά για αρχή. Εκείνο που με μπέρδεψε, ήταν το μήλο. Φρούτο μαζί με τα ορεκτικά, σκέφτηκα, αλλά δεν έδωσα σημασία.
Αυτό, όμως, που με ενόχλησε ήταν ότι δεν έφερναν το κυρίως φαγητό. Βρε, μπας και αυτό ήταν όλο κι όλο, είπα κάποτε στον εαυτό μου, αλλά δεν μπορούσα να το χωνέψω. Αρχισα τους υπολογισμούς. Στο δεκαπλάσιο εννοείται. Εκατό δραχμές το κύπελλο με το λάχανο. Αντε άλλο ένα κατοστάρικο το ψωμί. Να βάλουμε και πληθωρικά το κοτόπουλο έξι - εφτά κατοστάρικα κι ένα κατοστάρικο το μήλο. Το σύνολον, κάνα χιλιάρικο. Αντε και το κέρδος του μαστρο - κέτερινγκ, άντε να κερδίζει κάτι και ο ΟΣΕ. Η κατάληξη ήταν μία. Θα ακολουθήσει οπωσδήποτε και το κυρίως γεύμα. Βέβαια, το μόνο που ακολούθησε δεν ήταν το, πληρωμένο με 6.400 δραχμές, γεύμα.
Δε βαριέσαι, σκέφτηκα. Σε κάνα δυο ώρες, φτάνουμε στη Θεσσαλονίκη, για το γεύμα θα λέμε τώρα...
Δε βαριέσαι; Οχι δα, σκέφτηκα. Απλά, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύεται ότι αυτοί που κυβερνούν τον τόπο και διοικούν τον ΟΣΕ, κάνουν ακριβώς ό,τι έκαναν με τις άλλες ΔΕΚΟ. Τις φτάνουν στα όρια της εσχατιάς, για να προετοιμάσουν το έδαφος και να μην υπάρξουν αντιδράσεις, όταν θα έρθει η ώρα του ξεπουλήματος...